Dit jaar wordt het lamsbout met kerst. De hallalle lamsbout heb ik gisteren besteld. Vrijdag ligt hij opgepoetst voor me klaar. Ik was zo bezig met die lamsbout dat ik vergat in de winkel rond te kijken. Terwijl ik van tevoren had gelezen dat het een winkel is met een beschermd interieur. Vroeger was het een De Gruyter. Om de zaak op te luisteren liet de toenmalige eigenaar tegeltableaus maken over de herkomst van zijn producten. Nu, en dat is al sinds heel lang, zit er een islamitische slagerij in die winkel. Met een heel aardige, maar vrij moeilijk verstaanbare slager. Hij vertelde dat zijn zaak nog bestond dankzij de vele joodse mensen die er in de buurt woonden. Weinig islamieten. En joden willen het liefst kosjer vlees, maar hallal mag desnoods ook. Dat vertelde de slager. Ik had eerst niet door van dat hallal omdat hij een lettergreep wegliet. Uit zijn mond klonk het woord meer als h’lal, en dat woord kende ik niet.

Ik heb een slechte verhouding met kosjer en hallal. Dat kan ik rustig zeggen. Kosjer en hallal gaat over de manier waarop het dier dood gemaakt is en het zegt helemaal niets over hoe het dier geleefd heeft. Kosjer en hallal zegt niets over de beste, en dus meest pijnloze en snelle, manier om het dier te doden, maar wel over hoe de religie het voorschrijft. Daar heb ik problemen mee. Die religieuze manier van slachten lijkt opgesteld als een aanwijzing over hoe men destijds, met de toen beschikbare middelen met de toen aanwezige kennis, zo goed mogelijk een dier kon doden. Die aanwijzing is achterhaald want er zijn betere en snellere manieren om het dier te doden. Maar wat destijds werd vastgelegd als aanwijzing is een religieuze wet geworden. Van een religieuze wet vraag je je niet af of hij zinloos of achterhaald is; je voert hem gewoon uit. Tenzij je erkent dat godsdienst opium voor het volk is en dat je niets te verliezen hebt dan de ketenen die het geloof je oplegt. Wat mij betreft: Als je religieus bent, ga je gang, maar zorg dat niemand (en dus ook geen dier) er last van heeft.

Dan maar een verbod op kosjer en hallal slachten? Laten we de wet voorschrijven dat dieren alleen op de meest pijnloze en snelle manier geslacht mogen worden? Er was dus dat wetsvoorstel van De partij van de dieren. Met steun van PVV-gekkie Gaus en zelfs ook mijn eigen partij. Ik was er aanvankelijk ook wel voor. Op rationele gronden. Op rationele gronden kan je alleen maar voor zo’n wet zijn. Niemand wil dieren graag laten lijden. Niemand wil dat koeien langzaam doodbloeden. Ik heb vertrouwen in de mensheid; niemand wil leed veroorzaken. Behalve als God het je oplegt. Dan gelden er andere regels. Kennelijk. Ik vind dat God je niets verkeerds mag opleggen dus was ik voor de wet tegen religieus slachten. Toen las ik dat elke periode van anti-semitisme en jodenvervolging begon met een verbod op ritueel slachten. Daarbij verschilde de argumentatie niet met die van de Partij van de dieren. Daar doet deze jongen dus niet aan mee.

Het lam dat zijn bout aan mij afstaat is hallal geslacht. In mijn tegenwoordige familie is dat gewenst. Het zij zo. Ik bereid me meteen voor op een stevige discussie! Met kerst? We zullen zien…