Libris literatuurprijs 2022.

De shortlist van de Librisliteratuurprijs is bekend gemaakt. Je zou het haast vergeten door alle ellende die over Europa is gekomen doordat Rusland Oekraïne binnenviel. En dan te bedenken dat we net de coronapandemie te boven waren (denk ik). Dus dat wordt lezen! Een dagje na het bekend maken van het lijstje heb ik de boeken aangeschaft. Deze keer bij mijn eigen boekwinkel De Dolfijn in de Haarlemmerstraat. Niet dat de boekwinkel er iets van meekrijgt, want alles gaat via het internet. Om het lijstje compleet te maken moest ik vijf boeken kopen. De zesde was al in mijn bezit en heb ik ook al gelezen; De fantastische roman van Nico Dros: Willem die Madoc maakte.  Vooruitlopend op mijn jaarlijkse leesexercitie had ik ook al een roman uit de longlist voor de Librisliteratuurprijs 2022 gekozen (wie weet geeft me dat een leesvoorsprong): De hemel is altijd paars van Sholeh Rezazadeh. Helaas, die roman kwam niet op de shortlist. Eigenlijk wel terecht denk ik. Een mooi debuut maar meer ook niet. Wel aardig, vond ik het.

Welke boeken zijn het geworden? Van geen enkele auteur heb ik ook maar iets gelezen met uitzondering van Nico Dros. Wel had ik van een auteur inmiddels gehoord. Lisa Weeda is een paar keer op de televisie geweest. Niet om over haar boek te praten maar wel over haar Oekraïense familie. Haar roman Aleksandra is een van de boeken waar ik erg nieuwsgierig naar ben. Voor zover ik weet zou de roman zich in dat geplaagde land in oost Europa afspelen.

Alle zes op een rijtje:

  • Willem die Madoc maakte van Nico Dros.
  • Wormmaan van Mariken Heitman.
  • De Mitsukoshi Troostbaby Company van Auke Hulst.
  • De atlas van overal van Deniz Kuypers.
  • Onze kinderen van Renée van Marissing.
  • Aleksandra van Lisa Weeda.

Mijn leesstrategie is als volgt: Ik lees eerst de minst aantrekkelijke, daarna de aantrekkelijkste, daarna de op een na minst aantrekkelijke etc. Maar omdat ik van geen van de auteurs iets gelezen heb, weet ik er natuurlijk helemaal niets van af. Hoe dan ook, ik ben met Wormmaan van Mariken Heitman begonnen. Hoewel ik nog niet heel ver ben wil ik wel mijn eerste indruk geven; deze gaat het niet worden. Vermoeiende roman, maar wellicht gaat hij ineens toch nog boeien!

Deze jongen leest stug door!

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *