Als er één ding duidelijk werd gisterenavond bij Zomergasten, dan is het wel dat ook Eric Wiebes niet kan uitleggen waarom dit kabinet zo nodig de dividendbelasting wil afschaffen. Het gedraai van Wiebes bracht mij terug bij een Netflix serie die ik voor de vakantie heb bekeken. De serie die heel precies de geschiedenis van de Vietnamoorlog beschreef. Een fascinerende serie waarbij de koude rillingen je over de rug lopen. Natuurlijk gaat het over massale bombardementen en de vernietiging van een groot stuk tropisch regenwoud. Maar voor mij ging hij vooral over politiek falen; het idee dat een hoogwaardigheidsbekleder geen gezichtsverlies kan en mag leiden. Dat idee hield de oorlog zeker een decennium aan de gang. Alle machthebbers wisten allang dat de oorlog niet te winnen was. Ze wisten dat de oorlog veel levens zou kosten, ze een land aan flarden zouden moeten bombarderen en dat ze uiteindelijk niet zouden bereiken wat ze hadden gezegd dat ze zouden bereiken; de oorlog winnen. Maar toch gaven ze de oorlog niet op. Ze gingen door ondanks dat ze wisten dat het heilloos was omdat ze geen gezichtsverlies wilden. Dat kostte honderdduizenden mensen het leven. Vietnamezen sneuvelden bij bosjes, de burgerbevolking stierf als ratten en ook de Amerikaanse militairen stierven bij bosjes. Oorzaak: De Amerikaanse president wilde geen gezichtsverlies leiden.

Goed, oké, de afschaffing van de dividendbelasting is wel even iets anders dan een oorlog. Dat klopt. Maar toch zijn de principes hetzelfde. Een regering heeft zich laten inpakken door lobbyisten van grote internationale bedrijven. Op zich al een minpuntje, natuurlijk. Je mag best luisteren naar wat er zoal tegen je gezegd wordt, maar je laten inpakken…dat is geen leuke constatering. Dat die regeringspartij ingepakt was, ontdekten ze toen het te laat was. Pas toen het voornemen was opgenomen in het regeerakkoord. Het volledig uitgeonderhandelde en daarna dichtgespijkerde regeerakkoord. Pas toen ontdekte men hoe men was ingepakt en hoe men zich had laten manipuleren. Bedrijven die hun grote geld verdiend hadden met het vervuilen van de aarde en het verkopen van ziekmakend voedsel hadden gedaan gekregen dat hun buitenlandse investeerders in de toekomst minder belasting hoefden te betalen. Dat dat ten koste gaat van de eigen bevolking was men even vergeten. De belasting op de producten die je echt nodig hebt, zouden, volgens diezelfde plannen, van 6% stijgen naar 9%. Zonder dat ze het doorhadden (anders is het wel heel cynisch) bleek het regeerakkoord het scenario van de omgekeerde Robin Hood; stelen van de armen om de rijken te spekken.

In de serie over de Vietnamoorlog bleek dat Nixon geen gezichtsverlies wilde leiden en dat er dus duizenden mensen stierven. Rutte en de VVD willen geen gezichtsverlies leiden en dus geven we geld weg aan de superrijken en betalen we het met het geld van de allerarmsten…