Gezien op 9 oktober in de Nieuwe Kerk

Er zit nogal wat tijd tussen de bezichtiging van de tentoonstelling en de dag waarop ik dit schrijf. Dat komt doordat ik niet precies weet wat deze tentoonstelling wil laten zien en wat ik er dan mee moet. Er liggen een aantal mooie kunstvoorwerpen, maar wat is precies het verband. Ik mis dat. Wellicht heb ik het niet begrepen, maar dan graag uitleg.

Met de gratis audiotour die je meekrijgt, wordt je door vijf verschillende Rome kenners rondgeleid door een stukje Rome. De tour begint met Rosita Steenbeek. Sowieso kan Rosita Steenbeek bij mij niet kapot want ik heb enorm genoten van haar laatste roman Rose. Echt een goed boek en een aanrader. Als een terzijde vertelt ze bij de audiotour, dat één van haar grootvaders predikant is geweest van de Nieuwe Kerk. Maar wat betreft de tentoonstelling, gaat het daar natuurlijk niet om. Rosita Steenbeek vertelt over Constatijn de Grote en zijn triomfboog. Als eerste loop je onder een verkleind model van deze boog door. Dan valt je ook meteen de marmeren kop op van de keizer en een enorme projectie van het beeld, waarop de marmeren kop gezeten heeft. Deze marmeren kop blijkt een exacte kopie van het beeld dat in Rome ligt. Het kopiëren van de kop was een technisch hoogstandje waarvan met een videofilm verslag wordt gedaan.

Constatijn de Grote, dat is de keizer die het Christendom tot staatsgodsdienst maakte. Steenbeek laat zien dat deze keizer zich veelvuldig laat afbeelden, maar dat hij zich zelden laat afbeelden met symbolen die naar het christendom zijn te herleiden. Wat we in die eerste ruimte wel zien, zijn een beeldje van een herder. Daarvan wordt gezegd dat dit een populair symbool was in de romeinse tijd, en dat langzamerhand het beeld van de herder en het beeld van Jezus, over elkaar heen schuiven.

In de volgende ruimte gaan we met Antoine Bodar de catacomben in. Een aantal sarcofagen worden daar getoond met de allereerste afbeeldingen van christelijke symbolen en fragmenten van het lijdensverhaal. Bodar vertelt teveel. Hij houdt niet op en gaat door tot de hele kleine, nauwelijks nog interessante details. Dat is jammer, want je verliest je aandacht. Veel van deze sarcofagen en afbeeldingen had ik al gezien in het Vaticaans museum.

De volgende ruimte laat projecties van muur- en plafondschilderingen zien waarop de bekering van Constantijn staat afgebeeld en waar hij als gevolg van deze bekering, de veldslag wint.

Ook Nelleke van der Krogt komt nog aan het woord. Nelleke van der Krogt met vaak ongepast en vervelend gegrap tijdens ‘Tussen kunst en kitch’ van de Avro. Met deze irritante leukdoenerij verveelt ze de bezoeker van de tentoonstelling. Heb ik uitgezet.

Al met al een matige tentoonstelling.