Ester J. Ending – Een eigen eiland.

Lebowski Publishers, Amsterdam 2015.

Uitgelezen op 2 oktober 2015 in Parijs.

Voor de zomervakantie was ik al behoorlijk geïnteresseerd geraakt in dit boek. Ik had het ingezien in de boekhandel. Op de een of andere manier intrigeerde de omslag me. Omdat ik het mee wilde hebben op vakantie probeerde ik het e-book te lenen van de bibliotheek. Hadden ze nog niet, maar wel haar debuutroman ‘Na Valentijn’. Dat heb ik dus voor ‘Een eigen eiland’ gelezen. ‘Na Valentijn’ verraste me. Hoewel er wat zwakheden zaten in de plot, schrijft ze sterk en overtuigend. Echt een leuk boek en een opmerkelijk debuut.

Na de vakantie kocht ik ‘Een eigen eiland’. Ook als e-boek. Hoewel ik er lang over heb gedaan, kan ik niet anders zeggen dan dat het echt een lekker boek is. Leest vlotjes weg. De plot is goed en haar stijl direct. Af en toe vergelijkingen om van te smullen. Ja, echt een aanrader!

De roman speelt zich in de lente en de zomer van 1987 af op Ibiza. De schrijfster is opgegroeid op Ibiza en dit eiland vormt voor beide romans het decor.

Hoofdpersoon is Marianne. Ze heeft de middelbare school afgemaakt, maar is (nog) niet gaan studeren, in tegenstelling tot veel van haar vroegere schoolgenoten en vrienden. Haar ouders waren hippies die in de jaren ’60 op Ibiza neerstreken. Moeder ontwikkelde zich tot een yoga en meditatie trainster. Ze laat zichzelf nu Madresh noemen. Vader ging juist de andere kant op en werd met het hippie ideaal van legale soft drugs in het achterhoofd, een drugscrimineel. Vader zit de hele verteltijd in de gevangenis. Haar ouders zijn al lange tijd gescheiden. Marianne bewoont het huis van haar vader. Moeder heeft een nieuwe los-vast vriend.

De hoofdpersoon probeert haar weg te vinden tussen haar op zichzelf gerichte ouders. Haar ouders lijken alleen uit op eigen geluk en fortuin. Nergens in de roman kom je steun tegen voor de dochter. Eigenlijk zijn er maar twee personen waar ze op kan steunen: Haar (ex)-maar-nog-niet-helemaal-ex-vriendje Nick en de Guardia Civil agent.

De Guardia Civil agent komt al vrij snel aan het begin van de roman in beeld. De hoofdpersoon wordt aangehouden en geholpen wordt door twee agenten van de guardia civil. Eén van de twee stelt zelfs zijn huis voor haar open. Hoewel er niets gebeurd tijdens de nacht dat Marianne bij de agent logeert, is de erotische spanning voelbaar. Door het hele boek loopt deze spanning door. Marianne raakt min of meer geobsedeerd door de Guardia Civil agent; min of meer verliefd. Omdat haar vader in het criminele milieu verkeert, roept haar obsessie voor de agent allerhande spanningen op.

Grote hoeveelheden wodka en alle mogelijke pillen en poeders gebruikt Marianne om haar eiland te vinden. De roman eindigt met de tragische dood van Nick en een gesprek met de ineens overgekomen vrouw van de Guardia Civil.

Echt een leuk boek en het belooft meer!