Doofpot

Op een markt in de Chinese stad Wuhan gebeurde het: Een virus sprong over van een dier naar een mens en vervolgens sprong het over van mens naar een mens. Een pandemie was geboren. Het is niet verwonderlijk dat het juist op die markt in Wuhan gebeurde. Het was namelijk een vieze markt, zo lees ik overal. Een verschrikkelijke plek, een onhygiënisch plek en ook nog eens een onethische plek. Het is namelijk een markt waar dieren verhandeld worden. Als je de definitie van ‘levend’ ietsje oprekt, dan kan je spreken van een markt waar levende dieren van hand tot hand gaan. Dieren om op te eten. Allerlei soorten dieren want de gemiddelde Chinees eet alles dat gelopen, gekropen, gezwommen of gevlogen heeft. In tegenstelling tot ons. Wij eten drie-en-een-halve diersoort: Kip, varken, koe en verder heel soms wat schaap, geit, kalkoen en heeeel soms wild. Gekweekt wild. Wel veel vis hoewel daar het assortiment aardig beperkt raakt…zie het aanbod in de supermarkt. In China villen ze honden en eten ze katten. Om al die dieren min of meer levend te verkopen stoppen ze de beestjes in kratten en die kratten stapelen ze op om ruimte te besparen. Dat de onderste dieren erge pech hebben omdat ze de drek van de bovenetages op hun kop krijgen, kan de marktkoopman niet veel schelen op die markt die stinkt naar stront en verrotting. Geen wonder dat op deze verschrikkelijk onhygiënische markt het coronavirus ontstond…

Dat is het verhaal dat ons verteld wordt. Het is ook het verhaal dat we heel graag willen horen. Zo’n smerig virus dat zoveel schade aanricht kan alleen maar van een verschrikkelijke plek komen en daarom verandert die markt in Wuhan langzaam in de hel op aarde waar iedereen compleet onverantwoordelijk bezig was. Vraag is natuurlijk of dit beeld wel het echte beeld is en of het niet heel anders was. Gisteren op het journaal werden beelden van de markt getoond. Er was nog maar één handelaar. Een vrouw die vis verkocht. Ik keek. Ik zag. Die hygiene…ach, het ging niet zoals hier bij ons op de Albert Cuyp, maar om nou te zeggen smerig. Eigenlijk viel het wel mee. De vrouw sneed een grote vis in stukken en stopte het in een plastic tasje. Niets bijzonders eigenlijk. Ontstaan vervelende ziektes alleen op hele erge vieze markten waar besmettelijk micro-organisme van dier naar mens hipt? Nee, dus. De Q-koorts ontstond in het schone aangeharkte Nederland. Van geit naar mens. Dat was niet zo heel erg besmettelijk maar dat had makkelijk anders kunnen uitpakken…

Nu hoor ik weer verhalen over dat het virus niet overhipte van een dier op een mens op de markt van Wuhan, maar dat er iets faliekant misging in een laboratorium vlak bij de markt in Wuhan. Dat men daar lekker aan het experimenteren was en dat ze iets niet onder controle konden houden of dat iemand een bakje opendeed dat gesloten had moeten blijven, zoiets. Dat de Chinese autoriteiten daarom zo logen toen de epidemie nog klein was en ze misschien nog de kans hadden om het te laten uitdoven voordat het de wereld in vuur en vlam zette. Dat besmetten, dat begon per ongeluk in een door de staat geleid bedrijf.

Was het maar zo dat dit verhaal alleen van notoire complotdenkers komt. Dat is dus niet zo. Max Pam vanochtend in de Volkskrant, om maar eens een voorbeeld te noemen. Maar dan denk ik toch maar weer hoe de Q-koorts ontstond. Was daar niet ook een soort van doofpotje?

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *