Ik ben heel erg tegen volksgerichten. Sinds ik een keer een hetze heb meegemaakt tegen mijn geliefde, weet ik wat dat betekent. De hele wereld valt over je heen en maakt je uit voor rotte vis en je hebt zelf geen enkele mogelijkheid om je te verdedigen. Daarom heb ik de neiging om het zelfs voor kinderverkrachters op te nemen als er een groep tokkies met pek en veren onderweg is om hem eens even mores te leren. Nee, van hetzes moet ik niets hebben. Niet van hetzes tegen mensen die bovenaan de maatschappelijke ladder staan en ook niet van mensen die onderaan die ladder bengelen. Ik vind dat je altijd goed gefundeerd en op grond van argumenten een ander moet bestrijden, en nergens anders mee. Voor maatregelen hebben we geen volksgericht nodig; daar hebben we professionele rechtspraak voor en een hele sleep aan deskundigen die advies kunnen geven en eventueel een behandeling kunnen uitvoeren.
Laat ik eerlijk zijn, soms heb ik het best moeilijk met dat standpunt van mij. Soms doen mensen zulke stomme dingen louter uit winstbejag dat bij mij ook alleen maar een volksgericht opkomt. Juist omdat de slechterik (in mijn ogen) het recht aan zijn kant heeft staan. Er bestaat namelijk een hoop onterecht recht. Ooit heeft de wetgever bedacht dat er om iets goed te regelen een wet noodzakelijk was. Voor dat doel werkte de wet ook prima; datgene dat ze netjes wilden reguleren is goed geregeld. Ben je echter een scherpslijper en een geldwolf, dan blijk je gebruik te kunnen maken van die wet om tegen de geest van die wet in ten koste van anderen kapitalen te verdienen. En hoe die anderen ook protesteren, de booswicht heeft de wet aan zijn kant. Zulke slechteriken kunnen in mijn ogen geen goed doen en in dat geval zou ik wel een stevige hetze willen beginnen. Ze eens even lekker laten voelen waar ze mee bezig zijn! Zoiets, dus. Maar nee, ik ben en blijf tegen hetzes en zal het dus niet doen en mijn ongenoegen alleen maar beschrijven en geen man en paard noemen. Ik hoop maar dat ze dit stukje lezen en zelf de juiste conclusie trekken en hun gedrag verbeteren…
In het Sheba van die beroemde koningin van Sheba die bij koning Salomo op bezoek kwam, was Injira volksvoedsel nummer één. Injira is een bijzonder luchtige pannenkoek. De luchtigheid wordt gekregen door zuurdesem aan het injira deeg toe te voegen en de pannenkoek dan zachtjes te garen. Door de desem smaakt de injira ligt zurig. Voor injira wordt een speciaal graan gebruikt. Teff. Een graansoort die we hier niet echt kenden voor, pak ‘em beet, het jaar 2000. We teelden het hier niet. Het graan werd eigenlijk voornamelijk in de streek geteeld waar het meteen ook het volksvoedsel numero één was; Ethiopië en Eritrea (het vroegere Sheba, kortom). Twee Drentse heikneuters hebben wat teff opgevraagd en de Ethiopiërs waren zo vriendelijk om een zakje op te sturen. De boertjes zijn het teff gaan telen en ontdekte de fantastische eigenschappen van het graan. Met die kennis stapten ze naar het octrooibureau en vroegen ze octrooi aan op…teff. Teff is dus nu niet meer werelderfgoed, maar eigendom van twee Drentse minkukels (ik noem geen namen).
Gewassen behoren toe aan de wereld. Dacht ik dat alleen Amerikaanse multinationals als Monsanto de wereldvoedseldiversiteit bedreigden met hun octrooien… blijken het ook eikels te zijn in ons eigen Drenthe. PLAATSVERVANGENDE SCHAAMTE!!! (Maar namen noem ik niet want ik ben tegen hetzes)