Eén van de vervelendste klussen in het leven is solliciteren. Solliciteren ligt mij niet. Je moet je ietsje beter voor doen dan je bent. Ze gaan je vreemde vragen stellen die met geen mogelijkheid te beantwoorden zijn. Ze gaan je kennis toetsen terwijl dat vrijwel niet mogelijk is en ze gaan over geld verdienen praten. Nee, ik vind solliciteren niet leuk.
Als je veel solliciteert, wordt je ook vaak afgewezen. Doorgaans neem je een afwijzing voor kennisgeving aan. Soms ben je geschokt. Ik had zeven jaar gewerkt voor een bedrijf dat software maakte voor het voortgezet onderwijs. Als softwareontwikkelaar en softwareontwerper was ik bijna een goeroe op dat gebied. Vertel mij even hoe je een examenmodule in elkaar draait of hoe je absentie regelt. Hoe je cijferlijsten produceert of lesroosters administreert; deze jongen wist er alles vanaf. Er kwam een moment dat ik op zoek moest naar een nieuwe baan. Ik vond een advertentie. Hij leek op mij geschreven. Precies waar ik op dat moment mee bezig was en waarin ik mijn talenten had kunnen laten zien… zo iemand vroegen ze. Ik werd uitgenodigd en het gesprek was…alsof ik thuiskwam. Ik wist zeker dat ik daar zou gaan werken. Na een week kreeg ik een klein briefje waarin ze vertelden dat ze iemand anders hadden aangenomen die beter in het profiel van de functie paste… Ik begreep er helemaal niets van en was behoorlijk van de kaart. Wat een slecht argument om mij af te wijzen want zo iemand bestond gewoonweg niet!
Vandaag lees ik in de krant over het COA en het College voor de rechten van de mens. Het COA wil dat haar medewerkers de mensen die als vluchteling Nederland binnenkomen vertrouwd maken met de normen en waarden in Nederland. Daar hoort bepaald gedrag bij. In Nederland is de norm dat mensen elkaar bij een begroeting de hand schudden. Als je dat niet doet, dan ervaren we dat als onbeschoft. Goed, op die regel zijn we tegenwoordig, schoorvoetend, bereid een uitzondering te maken. Godsdienstfanatici interpreteren hun heilige boeken op een rare manier. Die interpretatie stelt dat handenschudden gelijk is aan een pijpbeurt. Zíj hoeven géén handen te schudden. Als je de wereld zo bizar erotiseert, dan moet je het handenschudden maar laten, denken we dan. Maar zo’n halfgare wil je niet bij een organisatie die mensen van buiten Nederland moet leren wat de normen en waarden hier zijn.
Het COA heeft een vrouw afgewezen die geen hand wil geven aan mannen. Nee, zegt het College voor de rechten van de mens, dat is discriminatie. Godsdienstwaanzin vinden ze een slecht argument om iemand af te wijzen.
Ik vind dat het College de weg kwijt is. Ik ben haast jaloers om op zo’n grond afgewezen te worden. De reden lijkt me volledig duidelijk. Het geeft de vrouw de mogelijkheid om het in het vervolg anders te doen; haar gedrag te veranderen.
Het spijt me COA. De volgende keer zul je godsdienstwaanzinnigen moeten afwijzen omdat: Ze niet ‘in jullie team passen’. Of…verzin maar wat. Het zijn achterlijke nietszeggende argumenten, maar het College voor de rechten van de mens slikt ze…zonder meer!