Ik heb dus niet voor niets alle boeken die op de shortlist van de Librisliteratuurprijs gelezen; ik ga de prijs zelf uitreiken. Zonder dat er een geldbedrag aan vast zit. Ik begrijp de teleurstelling, maar deze jongen heeft wel een mening maar geen geld… Het gaat dus allemaal om de eer. Er kan uitgebreid over mijn eindoordeel worden gecorrespondeerd, maar veranderen zal het niets; de uitslag staat vast; het is mijn mening. De boeken waar het om gaat in de volgorde van een willekeurige website waarop de genomineerden staan:

• Martin Michael Driessen – De pelikaan
• Peachez, een romance – Ilja Leonard Pfeijffer
• Aantekeningen over het verplaatsen van obelisken – Arjen van Veelen
• En we noemen hem – Marjolijn van Heemstra
• De heilige Rita – Tommy Wieringa
• Wees onzichtbaar van Murat Isik

Ik heb ze allemaal gelezen en over allemaal een stukje geschreven. Nu zet ik deze boeken tegenover elkaar en geef dus mijn oordeel…

Op de laatste plaats een zielloos boek dat bol staat van de pretenties en dat voor een groot deel gaat over een de hemel ingeschreven vroeg overleden schrijversvriend die ook al nauwelijks succes kende als schrijver. Een boek dat ik met zeer veel moeite uit kreeg en waarvan ik me bevrijd voelde toen ik de laatste bladzijde omsloeg: Aantekeningen over het verplaatsen van obelisken van Arjen van Veelen. Echt, helemaal niets aan!

Op de één na laatste plaats eindigt bij mij een roman die mij liet mijmeren over de vraag: Wat is literatuur precies. Wanneer spreek je over literatuur en wanneer over een…boekje. In mijn ogen is dit boek een niemendalletje. Niet onaardig geschreven, maar ook niet meer dan dat: ‘En we noemen hem’ van Marjolijn van Heemstra.

Op de middelste plek een boek dat ik geboeid heb gelezen. Maar nog teveel los zand. Nog teveel een uitwaaieren naar verschillende kanten. Maar wel een belofte voor de toekomst! Ik zal de schrijver van de roman ‘Wees onzichtbaar’, Murat Isik, zeker blijven lezen. Tussen de groten nog een dwerg, maar hij groeit!

Toch nog brons: Peachez, een romance van Ilja Leonard Pfeijffer. Een bijzonder boeiend geschreven roman over de ondergang van een hoogleraar latinistiek van het vroege Christendom die zijn ‘Der Blaue Engel’ vindt in het pornosterretje Sarah Peachez. Tevens een prima beschouwing over het fenomeen ‘werkelijkheid’. Ik heb het boek met heel veel plezier gelezen.

Dan de eerste en de tweede prijs. Ik heb het er moeilijk mee. Ik moet echt kiezen want beide romans zijn zo verschrikkelijk goed. Beiden subliem geschreven en met een inhoud die ertoe doet. Aan mijn kant geen lafheid, dat is het niet; de keuze is echt moeilijk! Omdat ik toch een keuze moet maken omdat er maar één mijn prijs kan krijgen, zet ik de fantastische roman ‘De Pelikaan’ van Martin Michael Driessen op de tweede plek. Dat is zuur, maar het beste dat ik kan doen. Een prachtige roman die zich grotendeels afspeelt aan de vooravond van de grote Balkanoorlog.

De eerste prijs gaat wat mij betreft naar De Heilige Rita van Tommy Wieringa. Een prachtig geschreven roman dat zich in de Achterhoek afspeelt. Ik was in de rouw toen ik de roman uit had en had het er moeilijk mee om de personages los te laten. Laten we niet meer zeuren over de eerste en de tweede prijs en dat ik niet kan kiezen: De Heilige Rita heeft gewonnen. Tommy Wieringa, gefeliciteerd! (Over jouw dubieuze politieke opvattingen spreken we later nog wel eens…)