Tag archieven: House of cards

Van Zutphen: Doe er iets mee!

Ombudsman Van Zutphen heeft helemaal niets met mijn advies gedaan. Ik ben hem zo’n slordige maand geleden te hulp geschoten. Het was duidelijk dat hij nog nooit met het hetze-zweepje geklapt had. Hij maakte beginnersfouten. Fouten van iemand die nog niet met de kracht van de publieke opinie te maken heeft gehad. Als die zich tegen je keert, is het met je gedaan. Maar Van Zutphen heeft niets gedaan met mijn advies, terwijl het toch zo simpel is. Onthoud dat je het zonder paardenmiddelen niet gaat redden. Soms lijkt de discussie verstomd, maar dat is maar schijn. Onder de oppervlakte smeult het vuurtje verder en er hoeft maar niet dat te gebeuren of de vlammen slaan er weer aan alle kanten uit. De Volkskrant heeft iets in handen gekregen. Een aanleiding dus. Bovendien blijkt dat de krant diep heeft lopen graven. Het leek zo stil: Van Zutphen, dit belooft niet veel goeds!

Het ontstaan van de situatie die er nu is, moet Van Zutphen zich helemaal zelf aanrekenen. Hij is de verantwoordelijke en daarom de kop van Jut. Niets aan te doen. Hij had zich moeten realiseren hoe populair Dullaert is. Kinderen maken een mens gelukkig. Iemand die opkomt voor de rechten van het kind maakt ons dubbel zo gelukkig. Iemand die het met zoveel overredingskracht doet als Dullaert, driedubbel. Als je zo iemand wilt ontslaan, dan moet je dat heel precies voorbereiden. Je zou dan bijvoorbeeld te rade kunnen gaan bij een serie als ‘House of cards’. Hoofdrolspeler Frank Underwood biedt maatwerk. Als het mogelijk is zet hij mensen zonder meer op straat. Kan zo’n ontslag kwaad in de zin van eigen carrièrekansen of publieke opinie, dan laat hij mensen hun eigen graf graven. Dat spel beheerst Frank Underwood als geen ander. Dat Van Zutphen nauwelijks een plan had, is een niet te vergeven fout in een publieke zaak.

Gedane zaken nemen geen keer. De publieke opinie heb je tegen je. Wellicht heb je wat mensen boven je die nog in je geloven, maar die zullen minder belangrijk gaan blijken. Die zijn doorgaans ook afhankelijk van het publiek. Neem Halbe Zijlstra. Hij wil best een keer zijn wenkbrauwen optrekken en verklaren dat hij niet over jouw instituut gaat. Weet je het tij niet te keren, dan zal ook hij je laten vallen. Omdat Frank Underwood nooit en te nimmer in dit soort situaties terecht komt, heb je niets aan hem. Kom bij mij! Nogmaals mijn advies. Kies één van de drie volgende mogelijkheden:

  • Probeer sympathie terug te winnen en werp je dilemma’s met je slachtoffer in de openbaarheid. Laat de buitenwereld weten wat voor enorme klootzak die Dullaert is. Dat hij met zijn gore poten niet van kinderen kan afblijven…(bijvoorbeeld) Hou je wel aan de waarheid, want de waarheid komt altijd boven tafel. Heb je gelogen, dan hang je alsnog. Je hebt een groot probleem als je eigenlijk geen argumenten tegen Dullaert hebt.
  • Geef je fout toe en sluit Dullaert in je armen. Het gezichtsverlies is enorm, maar dat gaat voorbij. Ondertussen blijf jij de ombudsman; blijf jij de baas. Hoewel…Dullaert is dan wel uitgegroeid tot een enorme factor van betekenis; je kan niet meer om hem heen. Tenzij…(geen idee, maar daar kan je dan nog even over nadenken.)
  • Je wilt helemaal niets met Dullaert maar hij heeft slechts publicitair moeilijk te benoemen negatieve kanten…(voorbeeld: hij stinkt uit zijn mond) Dan mijn ultieme advies: Treedt af! De storm gaat meteen liggen. Iedereen heeft zijn zin en jij kan je aan je hobby wijden.

Nou Van Zutphen: Doe er iets mee!