De Joke Smitprijs is een staatsprijs. De Joke Smitprijs is een prijs die door de Nederlandse overheid wordt gegeven aan een persoon of instelling die een bijzondere bijdrage heeft geleverd aan het verkleinen van de ongelijkheid tussen mannen en vrouwen. Dit jaar ging de prijs naar Gloria Wekker. Gloria Wekker? Ja, Gloria Wekker. De Joke Smitprijs is dus geen serieuze prijs meer.  De Joke Smitprijs heeft meteen al haar gezag en geloofwaardigheid verloren. Op slag. Goed, oké, waar staat dat je de prijs niet mag geven aan een persoon die een theoretische, semi-wetenschappelijke onderbouwing heeft verzonnen voor een moderne variant op een oude rassentheorie?

Als we allemaal ongenoegen voelen over het uitreiken van een prijs aan een persoon, dan kan het zijn dat het iemand is die de maatschappij wil opschudden. Iemand die nieuwe ideeën heeft die nog niet geaccepteerd zijn. Een voorloper, dus. Iemand met een theorie die weliswaar waar is, maar waar wij, arme eenvoudige zielen, nog niet aan toe zijn. Dat kan. Als de overheid de Joke Smitprijs aan zo iemand uitreikt dan is de jury visionair; zij zien iets waar wij nog te klein voor zijn. Dat is bij Gloria Wekker niet aan de orde. Iemand die de samenleving splijt en mensen met een bepaalde huidskleur negatieve kenmerken toedicht, zit altijd fout.

Voor mij maakt het geen verschil of je zegt dat zwarte mensen lui zijn, joden gierig of witten wrede machtswellustelingen; alle drie de uitspraken zijn vals en racistisch. Gloria Wekker vindt mensen met een blanke huidskleur in Nederland fout. Niet om wat ze gedaan hebben of doen maar omdat ze een blanke huidskleur hebben.

Wellicht dat Gloria Wekker iets positiefs heeft bijgedragen aan de verkleining van de verschillen tussen mannen en vrouwen. Wellicht. Ik betwijfel het, eerlijk gezegd.

Shame on you, Joke Smitprijs jury!