Ik ben helemaal verslaafd aan ‘Opsporing Verzocht’. Nog nooit heb ik iemand herkend. Nog nooit heb ik ook maar één aanwijzing door kunnen geven die tot aanhouding van de dader leidde Dinsdagavond ga ik er desalniettemin helemaal klaar voor zitten. Met veel genoegen word ik dan door Anniko van Santen het programma binnen gesleurd: “Fijn dat u er weer bent! We gaan samen misdaden oplossen…” meent Anniko. En ik voel me welkom. En daarna een hele reeks onbegrijpelijk wrede misdaden gepleegd door onwaarschijnlijke hufters. Vaak zichtbaar op vage videobeelden. Maar ‘samen misdaden oplossen’ is er voor mij zelden bij. Ik ken namelijk nauwelijks hufters. Misdaden worden op tijden gepleegd dat ik lig te slapen of (gelukkig!) niet bij mij in de buurt.
Soms gaat het om een misdaad die lang geleden is. Een coldcaseteam heeft een onopgeloste zaak heropend en alle bewijsstukken met nieuwe technieken onder de loep genomen. Dat heeft dan tot nieuwe inzichten geleid waardoor de zaak wellicht toch nog opgelost kan worden. Neem de zaak van Nicky Verstappen. Jaren geleden werd dat jochie van elf, dood en seksueel misbruikt, gevonden. Een hele reeks verdachten maar bij niemand waren de bewijzen doorslaggevend. Een tragische zaak. Blij dat ons, als ouders zoiets nooit is overkomen. Hoewel de zaak laatst terugkwam bij Opsporing Verzocht, is het eigenlijk de zaak van Peter R. de Vries. Al jaren maakt hij programma’s waar hij op zoek gaat naar de moordenaars van… Ook dus van Nicky Verstappen. Jammer dat Peter R. de Vries geen misdaad opsporingsprogramma maakt want, jongens, daar was ik nog eens aan verslaafd! Me niet bewust van ‘Uitzending gemist’ zorgde ik op het juiste tijdstip voor de buis te zitten. En dan ging het over de vermiste Romy en haar kind en over Marianne Vaatstra die met haar eigen beha gewurgd was. Allemaal verschrikkelijke zaken; ik smulde ervan!
Vandaag lees ik in de krant over een coldcase die me minder kan boeien maar waar wel heel veel geld aan uitgegeven gaat worden. Het gaat over een vermoord meisje. Eigenlijk over een vermoord gezin. Bij nader inzien over twee vermoorde gezinnen en één vermoordde tandarts. En dan is de hamvraag niet: Wie heeft ze vermoord? Maar: Wie heeft ze verraden? Niet dat men de verrader alsnog wil pakken, want die is al heel erg lang geleden overleden; dat kan niet anders. Het speelde zich namelijk allemaal af in 1944. Het gaat om het verraad van Anne Frank en alle andere bewoners van het Achterhuis. Op het moment dat de tweede wereldoorlog zo’n beetje op zijn wreedst was. Waarom gaan ze deze zaak onderzoeken? Met welk doel? Volgens de Volkskrant wordt de vraag door de bezoekers van het Achterhuis het meest gesteld. Wie heeft hen verraden? Ik kan me haast niet voorstellen dat men dat de belangrijkste vraag vindt. Die vraag is op dit moment volslagen irrelevant. Bovendien vrijwel zeker niet te beantwoorden. Ik heb er in ieder geval weinig vertrouwen in dat ze de zaak kunnen oplossen. Ze hebben er een oud-FBI agent in Amerika voor weten te strikken. Vincent Pankoke. Net of hij het ei van Columbus is. Pankoke vindt, zo schrijft de Volkskrant: ‘…dat Anne dit onderzoek verdient,..’. Allemaal wat kleinzielig zoveel jaren na dato.
Oké, natuurlijk, als er een item voor Opsporing Verzocht van wordt gemaakt, ga ik wel kijken en zeker als Peter R. de Vries er een mooie reconstructie van maakt. Maar verder wil het me inhoudelijk niet boeien. Er zijn potdomme meer dan honderdduizend mensen op dezelfde manier vermoord. Zorg gewoon dat dat nooit meer gebeurt. Nergens. Racisme! Echt Racisme! Geen white innocence maar puur, openlijk, gewelddadig racisme! Daar gaat het om.