Ik wil vandaag niets negatiefs schrijven daarom hou ik het kort… Ik merk dat ik wil dat die Zaanse vlogger Ismail Ilgun door zijn knieën wordt geschoten. Vervolgens wil ik dat hij in een vochtige kerker diep onder de grond op water en brood wordt gezet. Daarom zeg ik er niets over. Ik ben voorstander van de rechtstaat en niet van mijn, of andermans onderbuik. Het zijn negatieve emoties die veel kapot maken. Niet alleen ik heb die gevoelens, heel veel anderen ook. Dat merk ik op tv en om me heen. Mensen zoeken een uitlaatklep voor wat ze voelen. Dat moeten we dus niet doen. Echt niet reageren vanuit je emoties.  Het zijn gevaarlijke sentimenten die veel moois kapot kunnen maken. Onze rechtstaat;  onze bescherming en onze vrijheid.

Tuig heb je altijd gehad. Altijd. Verliezers ook. Tuig en verliezers zijn zo ongeveer dezelfde mensen. Nu ook. Spraken ze vroeger plat Amsterdams, nu persen ze vanachter uit hun keel wat moeizaam geconstrueerde zinnen. ‘Ah, man, moet je respect tonen voor mij matties’. Vorm de woorden zo ver mogelijk achter in je keel en je hebt het Ismail Irgun taaltje. Ik hou niet van dat taaltje. Het nieuwe straatschoffiestaaltje.

Laten we doen wat we altijd doen. Pak de verliezers en het tuig in. Laat ze lekker thuis zitten met een uitkerinkje. Beperk de overlast door ze af en toe een corrigerende tik te (laten) geven. Dan kunnen wij ons richten op de leuke dingen van het leven.

Doorgaan met wat we interessant vinden. Niets negatiefs meer. Vandaag is het open monumentendag. Gaan we mooie dingen bekijken in de stad. Leuk! Bovendien gaan we Josien verassen… 33 jaar geleden…Op 11 september…zij weet van niets…Leuk!!!