Het laatste kabinet waar de PvdA – mijn partijtje, dus – deel van uit maakte, is rampzalig geweest. De kiezer heeft dat ook zo ervaren. De partij is gemarginaliseerd. Haar stem wordt nauwelijks meer gehoord. Dat kabinet was een puur kapitalistisch kabinet. Het laatst kabinet met PvdA-ministers heeft ervoor gezorgd dat de grote graaiers niet gestraft worden voor wat ze de wereld aandeden, maar er juist voor werden beloond. Waarom moest juist mijn partij eraan meedoen. Sinds dat kabinet klinken alle anti-kapitalisten argumenten uit de mond van PvdA’ers volkomen ongeloofwaardig. Wie gelooft er nou in samen alles delen als je een groep van superrijken zo bevoordeelt? Ik heb mijn geloof in de goede afloop laten varen. Ik ga, denk ik, mijn partij verlaten. Misschien is Groenlinks toch wel een beter alternatief. Mijn partij heeft weinig gebracht en heel veel fout gedaan. Misschien is het opheffen van de studiefinanciering wel mijn grootste verdriet. Dacht ik altijd dat Jet Bussemaker het hart op de juiste plek had. Zij heeft ervoor gezorgd dat de arbeidersklasse haar kinderen niet meer kan laten studeren. Hoe heeft ze zo’n beleid kunnen neerzetten? Ik schaam mij ervoor dat ik lid ben van de partij namens wie Jet Bussenmaker minister was; het schaamrood komt op mijn kaken; niet goed te praten! In plaats dat ze de studiebeurs en een renteloos voorschot weer uitsluitend beschikbaar stelt voor degenen wiens ouders te weinig geld hebben om hun kinderen te laten studeren, schaft ze alle goedkope financiering voor iedereen af en zadelt ze studenten uit de arbeidersklasse op met torenhoge schulden. Hoe kan mijn partij daarachter staan? Hoe hebben ze dat verdedigd? Nog zie ik Jet Bussemaker voor de televisie verkondigen dat een rentedragende studielening een goede investering in je toekomst is. Hoe kon ze! Onder mijn partij zijn de mogelijkheden voor mensen met een smalle beurs er razendsnel op achteruit gegaan. De bestuurdersgeneratie Asscher willen we niet meer aan de macht hebben! Ze hebben de partij en de maatschappij geen goed gedaan. Shame on them!

Hier in Athene, waar ik nu ben, zijn ze dat rampzalige kabinet ook nog niet vergeten. Zonder veel gene hoor ik ‘onze’ minister Dijsselbloem destijds verkondigen dat men in Griekenland veel te veel geld uitgeeft zonder dat daar inkomsten tegenover staan en dat ze minder geld moeten uitgeven en dat ze dus flink moeten bezuinigen. En in Nederland maar grappen maken over het luxe leventje van de Grieken en dat ze op ‘onze centen’ leefden. Wilders met zijn ‘geen geld naar de Grieken maar naar onze zieken’ deed het natuurlijk helemaal goed. En ‘mijn’ politici stelden daar niets voor in de plaats. Inderdaad zeg, wat had die Wilders gelijk… Maar Wilders had natuurlijk helemaal geen gelijk. Wij betaalden niet voor de Grieken. Wij betaalden onze banken in Nederland. Die banken hadden er namelijk massaal van geprofiteerd dat de rente zo hoog was voor de destijds corrupte Griekse overheid. Miljarden hadden ze uitgeleend tegen draconische rentes; miljarden hadden ze uitstaan tegen miljarden euro’s rente. Wat denk je dat er zou gebeuren als de Grieken die rente niet meer konden opbrengen? Onze graaiende banken waren massaal omgevallen en was dat gebeurd, dan hadden wij ook naar ons geld kunnen fluiten. Onze maatschappij was als een kaartenhuis in elkaar gezakt. Het geld dat wij aan de Grieken uitleenden, kwam via de andere kant weer net zo hard Nederland binnen en daar verdween het zo in het vestzakje van de Rijkman Groeninkjes van dit land.

Jeroen Dijsselbloem is hier in Athene nog steeds een gehaat persoon. Miljoenen Grieken raakten aan de bedelstaf door het beleid waarvan hij het boegbeeld was. Mijn partij, wat moet ik ermee? Misschien een tijdlang mijn lidmaatschap opzeggen? Wachten op een volgende, meer verstandige generatie? Jongens, wat ben ik teleurgesteld in mijn partij. Ik wil er eigenlijk niet meer bijhoren, bij die falende partij…