Zorgen

Onbegrijpelijk! Je woont hier in Nederland en je bent bereid om een ander land op te zadelen met een dictatuur. Of, net zo goed andersom, je bent bereid om een ander land juist geen dictatuur te gunnen. Als je in Nederland woont moet je niet eens de neiging hebben om voor of tegen iets in een ander land te stemmen; wat er daar ook gebeurd, jij hebt er geen last van. Heus, je mag je best verwant voelen met een ander land. Je kan zelfs zeggen dat het jouw natiestaat is…maar voor dat land de toekomst helpen bepalen, vind ik absoluut ondemocratisch. In een democratie bepaalt het volk zelf door wie het geregeerd wordt. Als jij, of je voorouders hebben gekozen voor Nederland, dan heb je het recht om je zegje te doen over wie ons in Nederland regeert. Als je in Nederland woont, zonder de intentie om heel snel terug te gaan, dan moet je niet stemmen in Turkije. Je hebt er niets te zoeken. Als je het recht hebt om mee te beslissen over wie je regeert in het land waar je woont, dan moet je geen recht hebben om mee te beslissen over wie regeert in het land waar je niet woont. Dat is een morele kwestie, geen juridische kwestie.

Voor heel veel mensen die zich Turk voelen, zal de democratie een meter aan hun reet roesten. Zij willen vooral een sterke leider voor een land waar ze niet wonen. Ze willen een sterke leider waar zij nooit last van zullen hebben. Nationale trots lijkt ineens een toverwoord. Ze willen iemand die de nationale trots kan opschroeven. En daarmee hun eigen trots. Daarvoor willen ze heel ver gaan.

Voor het eerst in mijn leven voel ik me niet meer helemaal veilig in Nederland. Ik heb het gevoel dat er een vijfde kolonne is. Dat we een vijand in het land hebben die door Erdogan gemobiliseerd kan worden. Die het echt op mij gemunt heeft. Ik moet me sterk beseffen dat mensen met een Turkse achtergrond in Nederland voor een groot deel vredelievende, fijne mensen zijn die dit niet laten gebeuren, maar ik ben daar helemaal niet gerust op. Ik besef me ook hoe machteloos ik ben. Ik hou van de manier waarop men in Nederland met mensen omgaat en ik besef dat als ik andermans vrijheid aantast ik tegelijkertijd mijn eigen vrijheid aantast. Ik wil niets van mijn vrijheid inleveren; helemaal niets. Ik wil dat ik als minderheid (want iedereen behoort van tijd tot tijd tot een minderheid) gerespecteerd wordt. Ik wil geen deportatie van fout denkende Nederlanders met een Turkse culturele achtergrond. Ik wil ook niet dat Turken met een Nederlands paspoort hun paspoort moeten inleveren. Dat lost allemaal helemaal niets op.

Mustafa Yeneroglu in Duitsland of Mustafa Aslan in Nederland zijn wolven in schaapskleren en ik vrees het ergste. Hoe Erdogan ons ook bedreigt, zij zien dat anders…Gaan jullie maar lekker slapen…

Ik weet het gewoon niet. Ik heb geen oplossingen. Even niet. Maar ik maak me wel hele grote zorgen.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *