Alexander Pechtold in Oekraïne

In de krant van vandaag een verslag over Alexander Pechtold in Oekraïne. Pechtold is een van de weinigen die campagne gaat voeren vóór het associatieverdrag met Oekraïne. Dat begrijp ik dus niet. De leider van de partij die altijd voor meer democratische invloed is op de regering, gaat campagne voeren voor een democratisch juist zeer omstreden verdrag met Oekraïne. De weerzin die Poetin oproept bij westerse Europese leiders wordt vertaald in steun aan een corrupte Oekraïense regering. Een regering die door een staatsgreep aan de macht is gekomen. Een staatsgreep waarbij fascisten een grote speelden. Deze rechtse staatsgreep heeft geleid tot een burgeroorlog. Merkwaardig, die Pechtold. Ik begrijp hem niet.

Het is volkomen duidelijk dat Russen en Oekraïners het politiek niet met elkaar eens kunnen worden. In Oost Oekraïne wonen Russen en in West Oekraïne wonen Oekraïners. 50% Russen en 50% Oekraïners wonen er in Oekraïne. Die tweedeling is niet alleen geografisch, maar ook politiek. Ze kunnen tot geen enkel besluit komen waar beiden het mee eens zijn. Na verkiezingen waar de hele bevolking aan mee doet, komt er doorgaans een Rus aan het bewind. Daardoor voelt de andere helft van de bevolking zich niet vertegenwoordigd. Dat geldt voor beide bevolkingsgroepen. De laatstgekozen regering was Russisch van signatuur. Met behulp van regelrechte fascisten is de toenmalige Russische democratisch gekozen regering verdreven.

Het associatieverdrag met Europa was in Oekraïne de oorzaak van veel heibel. De Russen wilden dat niet. Vijftig procent van de bevolking wilde dat niet.

Veel Nederlandse politici vertalen Russen met Poetin. Poetin wil geen associatieverdrag tussen Oekraïne en Europa. Ik blijf liever bij wat ik zie: De Russische bevolking van Oekraïne wil geen associatieverdrag met Europa. De Russische bevolking van Oekraïne wil zich aansluiten bij Rusland. De Russen in Oekraïne vinden dat de grenzen van Oekraïne niet kloppen. Ik heb de neiging om dat met hun eens te zijn. Ik denk, deel dat land in tweeën en laat de bevolking kiezen. Je zal zien dat Oekraïne de helft van haar grondgebied kwijtraakt aan Rusland. Terecht kwijtraakt, want er wonen geen mensen die zich Oekraïner voelen. Laat Oekraïne de wil van het volk respecteren.

Van Pechtold, maar ook van mijn partijgenoten, heb ik weinig steekhoudende argumenten gehoord waarom we voor dat associatieverdrag zouden moeten zijn. Doorgaans hebben ze het dan over de agressieve benadering van Poetin. Die benadering zit mij heus ook dwars. Maar dat heeft niets te maken met democratische rechten. De Russen in Oekraïne willen Poetin. Oekraïners willen Porosjenko. Geef het volk wat ze wil! Dat is democratie.

Wellicht betekent democratie in Oekraïne dat het land andere grenzen krijgt. Misschien moet Pechtold dat dan aanvaarden. Ik wel, in ieder geval, ook al vind ik die Poetin maar een engerd.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *