Thea Beckman schreef het boek ‘De stomme van Kampen’ over de schilder Hendrick Avercamp. Dat boek heb ik niet gelezen. Maar…Thea Beckman en ik, die hebben wat samen.

Ik studeerde aan de lerarenopleiding nederlands en geschiedenis. De afdelingen geschiedenis en nederlands hadden geen onderlinge contacten. Ze zaten in verschillende gebouwen en hadden gewoon weinig met elkaar te maken. De combinatie nederlands en geschiedenis en onderwijs paste bij uitstek bij één schrijfster op dat moment; Thea Beckman. Dikke jeugdboeken schreef ze over historische onderwerpen. Toen ik op de opleiding zat, was haar boek ‘Kruistocht in spijkerbroek’ een bestseller en ook nog diverse malen bekroond. Een reden dus om haar uit te nodigen. Niet door de afdeling Nederlands, maar door Geschiedenis. Wij kregen dus een college van Thea Beckman…

Maar…op de afdeling nederlands hadden we net een collegereeks over jeugdliteratuur en haar boek ‘Kruistocht in spijkerbroek’ was één van de boeken die we bespraken (onze docent vond het een slecht boek). Toevalligerwijs hadden we voor de afdeling Middeleeuwse geschiedenis een college gehad over de kruistochten waarbij we een lange discussie hadden gehad over de kinderkruistocht…(dat was dus anders dan we tot nog toe dachten en zeker anders dan Beckman had beschreven)

Toen kwam Thea Beckman op bezoek. Moeilijk. Helemaal als je zo netjes opgevoed bent als wij waren. Wat konden we haar vragen… Tijdens haar college, waarbij ze interactief wilde werken, bleef de groep vrij timide. Dat vond ze niet leuk. Het ging ook erg stroef. Toen iemand opperde dat er nieuwe inzichten waren over de kinderkruistocht reageerde ze woedend en gekrenkt. We kregen geen makkelijke middag!

Ik ben gek op dit soort schilderijen; er valt zoveel te zien! En ook zoveel wat we niet begrijpen. Het is met zoveel plezier en oog voor detail geschilderd. Daarom meteen naar de details:

Links onder: Aan de waterkant ligt een karkas. Een hondje en een kraai zijn ervan aan het eten. Lieten mensen dat in die periode zo liggen? De gevaren voor de volksgezondheid waren al eeuwen bekend. Wellicht heeft het hier een symbolisch betekenis.

Ietsje naar boven: twee poepende figuren. Vooral die billen in het schuurtje fascineren. Een hele berg poep op een bevroren water. Iemand op het portiek kijkt er naar en lijkt wat te zeggen. Nog fascinerender is een stukje naar rechts. Daar haalt iemand een emmer water uit een wak. Staan poepplek en water dat binnengehaald wordt met elkaar in verbinding? Zo te zien wel… (jekkes!)

Nog ietsje omhoog. Twee geliefden in de hooiberg. Ziet er echt lieflijk uit!

Helemaal aan de rechterkant. Op het bouwvallige schuurtje: Graffiti! Behalve de voornaam van de schilder en de eerste twee letters van zijn achternaam, ook wat getekende (schaatsende?) poppetjes.

Ietsje naar links: een schaatsend stelletje. Hand in hand…maar waarom knijpt de dame haar neus dicht?

Ietsje naar rechts en wat naar boven: Vier stoere jongens die er een lekkere vaart in hebben (denk ik) Daar vlak boven kijkt een oude man naar ze (afkeurend zo te zien).

Links boven het schuurtje: Een man probeert een kusje te stelen bij een jonge dame. Hij maakt haar in ieder geval het hof.

Nog wat meer naar boven en ietsje naar links: Een bootje is omgeven door water en dus niet vastgevroren. In dat water ook een drenkeling.

Ik kan nog wel uren doorgaan: Zo leuk!!!