Als je een moestuin hebt, zoals ik, dan wil je er het hele jaar door uit eten. Dat is het leukste. Altijd verse groente. Maar dat gaat natuurlijk niet. In de winter wil er niet veel groeien. Dan heeft de Aarde rust. Maar dat neemt niet weg dat we het hele jaar door verse groente willen. Nu is het lente en in de lente moet je beslissen wat je gaat telen. Om ons verlangen van het-hele-jaar-door-verse-groente-uit-onze-eigen-tuin een stapje dichterbij te brengen, hebben we dit jaar veel gezaaid waarvan we lang kunnen genieten. Nu nog kijken of het ons ook lukt. De natuur is grilliger dan aangegeven staat op het zakje zaad.

Natuurlijk hebben we zaden gekocht van groentes die je de hele winter gewoon in de tuin kunt laten staan en waarvan je de hele winter kunt oogsten. Boerenkool telen we elk jaar. Ik moet ook zeggen dat we daar erg gek op zijn. Vooral met eigengemaakte rookworst. Het eerste zaaisel is mislukt, maar het tweede zaaisel ligt nu in de vochtige grond. Ook het eerste zaaisel van de spruitjes is mislukt. Ook die gisteren nog gezaaid. Met de regen die er vandaag overheen valt, moet het wel goed gaan. Spruitjes heb ik nog nooit gekweekt en ik ben erg benieuwd hoe dit gaat uitpakken. De laatste groente die we de hele winter kunnen laten staan is de winterpostelein. Dan moeten we het niet vergeten om het begin november te zaaien. Dat was vorig jaar misgegaan en daardoor hebben we relatief maar weinig kunnen oogsten.

Dan hebben we de bewaargroenten. Bietjes en worteltjes en pastinaken. Worteltjes geven het op den duur wel op. Dat wordt ons ieder jaar wel duidelijk. Op een gegeven moment vindt je ineens een vloeibaar worteltje en dan weet je het; het is afgelopen. De bietjes worden elke maand ietsje later gaar totdat ze helemaal niet meer gaar te koken zijn. Pastinaken van vorig jaar liggen nog in de koelkast en ze smaken nog prima. Ik hoorde laatst dat je pastinaken ook gerust in de grond kan laten zitten en pas uit de grond halen als je ze wilt eten. Ga ik toch maar niet doen. Ik vind het belangrijk dat we onze bloembedden goed kunnen spitten en als er nog pastinaken in de grond zitten, wordt dat erg moeilijk. Bovendien is pastinaken uit de grond graven nog wel even iets anders dan boerenkool afsnijden. Je krijgt van pastinaak heel erg koude handen als je in de modder zit te wroeten.

Dan heb je de planten die in de winter een nieuw leven beginnen. Dit jaar hebben we behoorlijk wat witlof gezaaid. Nog nooit gedaan en ik ben erg benieuwd of daar wat uit gaat komen. Eerst moeten we in ieder geval de wortels kweken. In de oogsttijd halen we ze uit de grond en snijden we het loof eraf. Vervolgens zetten we ze in wat los zand ion een kist in het donker. Als het goed is, dan gaan er heerlijke struikjes witlof aan de wortels groeien. De theorie ken ik wel, nu nog de praktijk. Maar de zaadjes zitten in de grond, dus nu is het even afwachten.

Tenslotte is er zuurkool. Daarvoor moet je kolen kweken. Omdat ons eerste zaaisel, net als dat van de boerenkool en de spruitjes, mislukt was, heb ik plantjes gekocht. Het koolveld ziet er nu al indrukwekkend uit. Het grootste gevaar dat hen bedreigt – slakken – zijn we agressief te lijf gegaan. We hebben anti slakken bekertjes gemaakt zonder bodem. Die hebben we over de plantjes heengezet. Gisteren hebben we kunnen constateren dat de plantjes groeien als…kool. Ik zit te overwegen wanneer ik zoveel zekerheid heb, dat ik een heuse zuurkoolpot ga kopen…

Maar goed, de zaden zitten in de grond…ons rest niets anders dan afwachten.