Oekraïne heeft een heldin. Een ijzervreetster. Ze had zich aangesloten bij een ‘volksmilitie’ en was ten strijde getrokken tegen de Russen. Nadija Savtsjenko heet ze. Enkele maanden geleden werd ze gevangengenomen. Een geruchtmakend proces volgde. Daarna kende iedereen haar. Niet alleen om de enorme straf die ze kreeg opgelegd van Rusland, maar vooral door haar heldhaftige houding. Tijdens het voorlezen van het vonnis zong ze het Oekraïense volkslied en stak ze haar middelvinger op naar de rechter.

Rusland wilde haar wel ruilen tegen twee gevangen Russische soldaten en zo kwam Nadija Savtsjenko weer op Oekraïense bodem, op vrije voeten. Onze ijzervreetster bleek ook een zetel in het parlement te hebben.  Maar ze heeft lak aan iedereen. In de krant vandaag een foto van haar in het parlement. Het parlement speelt geen rol van betekenis; zij doet het. Zij bepaalt het. Alles wat Nadija Savtsjenko zegt of doet, is een aanslag op de zoektocht naar een oplossing in Oekraïne. Als Nadija Savtsjenko en de haren aan de macht komen, moeten er velen verhuizen en laait de strijd in het oosten van Oekraïne verder op.

In zekere zin heeft Nadija Savtsjenko een makkelijk leven; zij weet wat de waarheid is. Ze heeft de waarheid namelijk in pacht. Omdat ze zo gelijk heeft, heeft iedereen die er anders over denkt, per definitie ongelijk. De wereld moet vrezen voor mensen zoals deze pilote. Savtsjenko en ik…we boteren niet.

Ook vandaag in de krant een column van René Koekkoek. Hij analyseert dat er in Nederland een sterk rechts nationalistische stroming op komt. Deze rechtse nationalistische stroming vormt een voorportaal naar de Oekraïense situatie van dit moment. Thierry Baudet en Geerten Waling zijn enthousiast over ‘nieuwe vormen van directe democratie’. Een vorm van democratie waarbij er via referendum een besluit wordt genomen. De bevolking kan dan via een ‘ja’ of een ‘nee’, ‘meepraten’ over een bepaald voornemen van de regering. Dat is dus heel slecht voor Nederland en voor de democratie. Het lijkt sympathiek, maar dat is het niet. Het is de weg naar tirannie. Tirannie van de door demagogisch tot stand gekomen meerderheid. Het referendum over het Oekraïne verdrag laat zien hoe verderfelijk deze vorm van democratie is. Bij een ‘ja’ of een ‘nee’ ontbreekt al meteen het ‘misschien’ of ‘op deze manier een nee, maar ietsje gewijzigd een ja’. Kortom de nuance. De nuance zorgt voor compromissen. Compromissen zorgen ervoor dat de scherpe randjes ervan af zijn en dat een grotere meerderheid ermee verder kan.

Kijk nog eens naar dat Oekraïne referendum. Waar heeft het referendum nou precies ‘Nee’ tegen gezegd? Niemand die het ons kan vertellen. Ja, er wordt nu een verdrag waarschijnlijk niet geratificeerd. Maar wilde het Nederlandse volk dat ook? Ik betwijfel het. Zestien procent van de Nederlandse bevolking leggen hun wil op aan Nederland, terwijl het zeer twijfelachtig is waar men over gingen stemmen.

Ik vrees dat de democratie van Baudet en Waling vergelijkbaar is met de democratie van Nadija Savtsjenko. Waar Savtsjenko de waarheid zelf in pacht heeft, laten Baudet en Waling de waarheid pseudo democratisch tot stand komen.

Wat is er toch mis met het zoeken naar een compromis?