Laura H. Ik heb al eens meer over haar geschreven. Toen ze zomaar ineens uit IS-land via onze tv de huiskamer in kwam lopen en vertelde dat ze woonde in Sweet-Lake-City, herinnerde ik me een opsporingsbericht van een paar jaar eerder. Na wat Googelen vond ik de foto van destijds. Ik schreef er een stukje over op deze site. Over de twee gezichten van Laura H. Thomas Rueb schreef een dik boek over Laura en omdat ik erg nieuwsgierig ben, heb ik dat boek gekocht en ben ik het nu aan het lezen. Fascinerend. Laura H. bleek al veel eerder op de televisie te zijn geweest, zag ik. Bij het programma ‘Klokhuis’. Maar daar was zij niet de hoofdpersoon, toen was het nog haar broertje. Het is niet onwaarschijnlijk dat dat broertje uiteindelijk geleid heeft tot haar latere bekendheid tegen wil en dank. Broertje was namelijk erg ziek en kreeg van Laura d’r ouders alle aandacht. Aandacht had ze zelf ook hard nodig en die zocht ze bij onbetrouwbare jongens. Dat kan je, als meisje, aardig in de problemen helpen.

Maar al lezende en tegelijkertijd googelend, kwam ik op filmpjes van tegenstanders van Laura H. Mensen die haar een lang en afgrijselijk leven toewensten. En die vrouwen, want het zijn voornamelijk vrouwen hebben wel een punt, moet ik zeggen. Ik zag interviews met jonge Yezidi-vrouwen. IS, en alles en iedereen die daarbij betrokken was, is voor hen de vijand. En…begrijpelijk. Ik stuitte op een filmpje waarin jonge Arabische IS mannetjes zich verheugen op een slavin. Eentje schept zelfs op dat hij er twee gekocht heeft. Die gekochte slavinnen waren jonge Yezidi-vrouwen en ze dienden voor helemaal niets anders dan…SEKS. Je kan je toch niet voorstellen dat anno de eenentwintigste eeuw mensen als slaaf verkocht worden. Dat je zo weinig om de lichamelijke integriteit van een ander geeft, dat je denkt dat je alles met een gekocht mens kunt uitspoken. Daar kan zelfs ik, als witte, heteroseksuele, goedverdienende, oudere man met een slavernijverleden niet bij.

Slavin…hmmm…hoe proeft dat woord. Hoe tintelt het woord op mijn tong. Best sexy. Een geile fantasie, misschien? Een jonge vrouw die alles moet doen wat je verlustigde, geile geest je ingeeft. Die al je hitsige fantasieën waar maakt? Hoe zou dat zijn? Hoe zou ik zijn als IS-crimineel. Hoe ga ik om met iemand die helemaal aan mijn opgewonden lusten overgeleverd is. Een jonge vrouw…Zou ik me meteen willen ontladen in dat jonge lichaam? Nee, denk het niet. Ik zou de schoonheid van haar blote lichaam willen zien. De onschuld. De donshaartjes in het kuiltje net boven haar jonge zachte stevige meisjesbillen zou ik willen strelen. Over haar rug naar boven naar dat prachtige krullerige zwarte haar. Ik zou een lok tussen mijn vingers willen voelen en dan naar haar oor. D’r oorlelletje.  En dan over d’r frêle schouders aan de andere kant weer naar beneden. Haar borst in mijn hand. Het tepeltje piept in mijn handpalm. Over haar buik. Ik voel haar sidderen. Kijk in haar angstige ogen. Van mij heb je niets te vrezen.

‘Maar je zit wel aan mijn lichaam’, fluistert ze.

‘Als je dat niet wilt, dan draai ik mijn fantasie terug. Ik wil niet dat je bang voor me bent of dat jij vindt dat ik me iets toe-eigen dat niet van mij is.’

‘Ik wil naar huis, naar mijn moeder en mijn vader en mijn zusjes en mijn broer.’

 Ik geloof niet dat ik geschikt ben voor het hebben van een seksslavin. Van nature ben ik veel meer een ridder, denk ik, een held die de mensheid niets dan goeds wil brengen. Laat ik het daar maar op houden…