Iemand die ik bewonder hoeft niet altijd dezelfde mening te hebben als ik. Heus niet. Maar soms doet het best pijn als een groot schrijver zo eenzijdig een zaak belicht. Het doet me ook veel verdriet. Misschien had ik een genuanceerder oordeel verwacht van Tommy Wieringa. Een iets objectievere beschouwing over de situatie in Gaza en de vele doden die gevallen zijn tijdens de laatste protesten. De afgelopen maanden heb ik al zijn columns in het AD gelezen en vond de ene nog mooier dan de andere. Misschien dat ik daarom zo teleurgesteld ben over de column van 18 mei. Heus, ik kan me zijn partijdige oordeel wel een beetje voorstellen want als je iemand kent die in de Gazastrook woont, dan vormt dat je beeld. Ik ben niet voor het doodschieten van mensen en ik vind ook dat de mensen in de Gazastrook een onmogelijke lijdensweg afleggen. Dat gun ik geen mens…

Ik lijd mee met de mensen in de Gazastrook. Ik vind het verschrikkelijk dat ze in een openluchtgevangenis leven. Als het aan mij lag dan bevrijdde ik ze en konden ze zo’n prachtig en vrij leven leiden zoals ik of…Tommy Wieringa. Vraag is: Waarvan moet ik ze bevrijden? Wat moet er gebeuren om de mensen een beter bestaan te geven?

Ieder mens lijdt in meer of mindere mate onder de macht die hem regeert. In Nederland is dat lijden niet dramatisch, in andere landen wel. In de Gazastrook is Hamas aan de macht. Hamas is een organisatie die vanuit religieuze waanzin elke afwijkende mening smoort in bloed. Hamas is niet uit op vrede met buurland Israël; Hamas wil de staat Israël vernietigen. Vanuit Gaza werden onschuldig uitziende mensen naar Israël gestuurd om daar zichzelf in een bus vol schoolkinderen op te blazen. Om de wens om Israël te vernietigen kracht bij te zetten, worden er dagelijkse raketten afgeschoten op Israël. Als zo’n raket op Limburg terecht zou komen, dan was Nederland te klein geweest voor alle verontwaardiging. Israël heeft daar dagelijks mee te maken. Hamas laat geen middel ongemoeid om te laten zien dat het hun ernst is om de staat Israël te vernietigen. Daarom heeft Israël ervoor gekozen om de hele Gazastrook hermetisch af te sluiten en alles te controleren wat erin en eruit gaat. Dat de bevolking daar onder te lijden heeft, is zonneklaar, maar wat mij betreft lijdt de bevolking niet zozeer aan de Israëlische blokkade als wel aan hun eigen Hamas regering. Hamas is de oorzaak van hun ellende en niets anders; de Israëlische blokkade is slechts een symptoom.

Bij het feest van het zeventig jarig bestaan van de staat Israël riep Hamas op om de grenshekken omver te gooien en terug te pakken wat de Palestijnen in 1948 werd afgenomen. Dat komt neer op de vernietiging van Israël, dus. Ik denk dat veel doodgeschoten Palestijnen elke waarschuwing (en dat waren er vele) hebben genegeerd. Dat ze uitsluitend wensten te luisteren naar de ophitsende Hamas-geluiden en een poging ondernamen om de grens tussen Gaza en Israël te slechten. Dat zou moeten worden onderzocht. Maar komt dat er nog van? De algemene opinie is behoorlijk anti-Israël en…anti-joods.

Waarom ziet Tommy Wieringa niet dat de oorzaak van alle Gazastrookellende ligt in Hamas en dat in het wegsturen van Hamas door de bevolking van de Gazastrook een deel van de oplossing zit? Zo jammer!