Anderhalve maand geleden zat schrijver dezes zich enorm te verheugen op de vakantie waarvan hij op dit moment geniet. Naar Thailand nog wel. Nog nooit zover van huis geweest. We hadden wat dingetjes afgesproken en daarmee hadden we schoondochterlief haar vrije gang laten gaan qua organiseren. Dat bleek haar lust en d’r leven en omdat ze ook nog eens het begin van haar leven in Thailand gewoond heeft, kon ze ons naar de mooiste en vaak lekkerste plekjes brengen, zelfs als ze daar zelf wat minder heil in zag (zoals je vertoeven in de bush-bush), zij regelde het voor ons. Onderweg en ’s avonds en ’s middags en eigenlijk gewoon de hele dag door; de lekkerste hapjes; het lekkerste eten. Niet té pittig maar net lekker. Dat eerste deel van de vakantie zat qua organisatie helemaal goed in elkaar.

Maar deze jongen houdt ook erg van zelf dingetjes regelen. Schoondochter S. waarschuwde, als je de taal niet spreekt, word je aan alle kanten geflest… Maar het doorspitten van internetsites op zoek naar de leukste dingen hoort bij mij bij de voorpret. Het tweede deel van onze vakantie hadden we op Phuket geboekt. De hotels hadden zoon plus schoondochter en wij samen geboekt. Wel aparte hotels, maar op wandelafstand van elkaar. Wat betreft dingen die je zou kunnen doen zouden we voor een deel ons weegs gaan. Dus kwam ik tijdens het internetten op mijn kamertje in Amsterdam terecht op de site van Greenwood Travel; bij hun kon je allerhande spannende activiteiten boeken. Nou zit deze jongen niet zo te springen om spannende activiteiten, maar wel op voor ons interessante activiteiten. We vonden er één: roeien door het mangrovebos en langs prachtige rotsformaties. Tussen de middag lekker eten in een klein vissersdorpje en daarna weer verder roeien. Een spekkie naar ons bekkie. Dat boekte ik dus. Ik kreeg de rekening en per omgaande maakte ik het bedrag over…

Ik spreek Nederlands, degene bij wie ik boekte spreekt Nederlands; angst om geflest te worden was er dus niet. Maar helaas, bij de bevestiging van de boeking kwam Greenwood Travel met de mededeling dat de prijs ineens hoger was geworden vanwege het hoogseizoen (in oktober?!) en of we nog even 50% van het al betaalde bedrag wilden nabetalen. Deze jongen is gekke gerritje niet, wie denkt hij wel dat ik ben? Dus liet ik hem weten dat hij ervoor moest zorgen dat ons boottochtje voor de betaalde prijs door zou gaan. Na mijn reactie stuurde hij stoïcijns voor de tweede keer een rekening met het verhoogde bedrag. Echt brutaal. Maar ik wilde dat boottochtje zo graag dat ik voorstelde om ieder de helft van het verschil te betalen…oké, alle dames in mijn gezelschap waren boos, vonden me een slappe zak. Hun toorn heb ik over me laten komen; maar nee, Greenwood Travel liet niets meer van zich horen.
Toen zaten we op het vliegveld voor onze reis van Bangkok naar Phuket en kreeg ik zowaar weer een berichtje van de genoemde organisatie. Snel las ik: ‘Na lang onderhandelen is het mij gelukt om u voor de afgesproken prijs….’ En terwijl deze jongen in doodsnood het vliegtuig zat af te wachten dat wellicht neer zou storten etcetera etcetera, kwam er toch wat licht in mijn tijdelijk door vliegangst vertroebelde brein. Ik stootte Josien aan en vertelde haar dat ons tochtje toch door zou gaan. Blij waren we, echt blij. We voelden ons al zachtjes over het water door de bossen glijden ver weg van alle stadse herrie.

Maar later, al helemaal op Phuket, kwam de domper…ik las het bericht goed…We kregen voor dezelfde prijs een fantastisch tochtje met een speedboat langs James Bond eiland, en dan snorkelen… Eigenlijk precies hetzelfde uitje dat schoondochter al voor ons had geboekt. Maar maakt niet uit: als je een roeitocht over het Naardermeer boekt dan wil je niet daarvoor in de plaats naar de TT in Assen. Dus, nee, dat wilden we niet dus vroeg ik mijn geld terug. Prima, antwoordde Greenwood Travel, maar dan rekenen we wel annuleringskosten… Annuleringskosten? Ja, annuleringskosten.

Sindsdien lieve lezers, heb ik een nieuw synoniem voor oplichters: Greenwood Travel!