Tussen kerst en nieuwjaar hebben we ons teruggetrokken op een eiland in het zuidwesten van Nederland. We hebben een appartementje gehuurd vlak aan de kust. Het strand is de straat uitlopen, enkele tientallen meters naar rechts lopen, dan de dijk over en voilà. We hadden eindeloze fietstochten in het vooruitzicht. Maar helaas, het weer zit niet erg mee. Harde wind en veel regen kluisteren ons een beetje aan ons appartementje. Dan is het sluiten van alles wat leuk is in verband met Corona wel erg zuur. Ik had nu best naar een museum gewild. Maakt niet uit wat ze er hadden neergezet of opgehangen. Maar het is niet anders. In het appartementje een stapeltje boeken. Omdat ik zelf nogal verwikkeld zit in echt zwaar literaire werk dat je af en toe naar een depressieve afgrond leidt (vooral als de 16-jarige uit het gezin Hildebrandt zich kapot snuift en iedereen om drugs leegsteelt) was ik wel toe aan een wat lichter lees verzetje. Ik vond een boekje in de reeks Literaire Juweeltjes geschreven door de veel te vroeg overleden Rascha Peper. In het verleden had ik al best wat van haar gelezen. Lekker leesbare boeken die niet echt beklijven. Ik zou zo uit mijn hoofd geen boeken van haar kunnen noemen die ik gelezen heb. Maar dat zegt verder niet zoveel; haar naam is zeker bij mij blijven hangen en ze heeft me aangename leesuurtjes verschaft.

Het boekje uit de Literaire Juweeltjes reeks heet Schaduwweduwe. Een verhaal dat eerder al twee keer in gedrukte vorm verschenen is, lees ik in de verantwoording. Een mooi en aangrijpend verhaal.

Op een kwade dag luistert hoofdpersoon Hilde een ingesproken bericht af. Marit, de dochter van Thomas, heeft het ingesproken. Ze vertelt dat haar vader Thomas overleden is. Thomas is de minnaar van Hilde. Ze zien elkaar eens in de twee weken op vrijdag. Zowel Thomas als Hilde hebben een vaste partner die niets van deze affaire mag weten. Niemand mag van de relatie weten en daardoor moet haar rouw ook geheim blijven. Dat gaat moeilijk. We zien een vrouw vol leegte en stil ongetoond verdriet. Dat geeft de wrijving die het verhaal voortstuwt.

Het verhaal speelt zich op plekken af die ik zo goed ken; de concertgebouwbuurt van Amsterdam. Ze koopt haar bloemen (appeltjes in haar geval) bij de bloemenwinkel in de Cornelis Schuytstraat. Nou die weet ik wel te vinden. Dat maakt het voor mij nog veel sprekender. Zeker een aanrader. Het verhaal verscheen eerder in de verhalenbundel Een Siciliaanse Lekkernij en ook nog in Zwartwaterkoorts. Lijkt een beetje overdreven om een verhaal drie keer uit te geven, maar toch…een lekker tussendoortje.