De laatste tijd heb ik gezien dat de #Metoo beweging compleet uit zijn voegen groeide. Van een aanklacht tegen seksueel machtsmisbruik ontaarde het in het genadeloos aan de schandpaal nagelen van mannen. Carrières werden gebroken zonder dat men daar enig verweer tegen had. Ondertussen gaan er stemmen op om voorafgaand aan seks een expliciete afspraak te maken waarbij beide partijen instemmen met de intimiteiten. Ook hoor ik dat meisjes en jonge vrouwen op verschillende plekken in cyberspace te kijk worden gezet vanwege losbandig zedelijk gedrag. Alles bij elkaar lijkt er een einde te zijn gekomen aan een periode van seksuele vrijheid. Ik vind dat jammer. Niet dat ik zo’n veelvraat ben, maar ik ben ervan overtuigd dat seks helemaal tot het private domein hoort waar anderen niets over te zeggen hebben. Die vrijheid vind ik voor mannen belangrijk maar net zo goed voor vrouwen. De beweging van de laatste jaren lijkt juist tegengesteld. Steeds meer lijkt die vrijheid te worden ingeperkt. Dacht ik eerst nog dat het kwam door de import van veel islamitische plattelandsmensen in de stad, ik zie nu dat die nieuwe preutsheid doorsijpelt. Ik vind dat jammer.
Het vreemde echter is, dat die nieuwe preutsheid bij sommige televisieprogramma’s compleet ontkend wordt. Sterker nog, bij die televisieprogramma’s lijken alle remmen los. Een aan de nieuwe preutsheid tegengestelde beweging?
Al zappend bleef ik hangen bij een programma dat wat dat betreft wel heel ver ging. Een Brits datingprogramma. De presentatrice verkondigde dat haar datingshow bij het laatste begon. Was het zo dat kleren alles maskeerde en pas aan het eind van de date, in bed, de teleurstelling kwam, haar show zou via de omgekeerde weg dates bij elkaar brengen. Naast haar stond een hippe jongeman. Hij had er duidelijk wel zin in. Op het teken van de presentatrice schoven vijf of zes schermen omhoog en werden blote meidenbenen zichtbaar. Net onder de navel bleven de schermen steken zodat er vrij zicht was op de kutjes. Vervolgens besprak de jongen vorm en inhoud van wat hij zag en moest hij er één uitkiezen die weg moest. De één had haar schaamhaar niet geschoren, bij de andere pruilden de schaamlippen wat te veel, bij weer een ander zat ruimte tussen de dijen (want volgens de hippe jongen best lekker was bij de seks). Vervolgens werd één van de meiden als lelijkste kut weggezet en moest vertrekken. Daarna werden de schermen opgetrokken tot aan de kin en konden de tietjes meegewogen worden in het oordeel van de hippe jongen.
Ik moet zeggen dat dit programma me ook schokte. Ik voelde me ineens een romantische oude zak in een door en door decadente wereld. Ik vroeg me af wat voor betekenis zo’n programma heeft. Welbeschouwd is dit programma niet de enige in haar soort. Is dit een tegenbeweging tegen de nieuwe preutsheid? Is dit de werkelijke aard van westerse mensen waarover men wel hoort spreken in streng islamitische kringen? Mij is het in ieder geval helemaal vreemd.
Ik merk dat ik bang ben om als oudere niet meer de bewegingen van de jongeren te kunnen volgen. Dat ik achterblijf in de sfeer van de jaren tachtig waarin ik opgroeide. Alles is zo anders nu. En ik vind echt niet alles fijn wat ik zie.