Ik ben minder rood getrouwd dan ik ben opgegroeid. Toen ons eerste kind geboren werd, wilde mijn liefde graag dat het gedoopt werd. Voor haar was dat belangrijk en voor mij betekende dopen niet veel meer dan in een kerk een beetje water op dat tere koppetje. Dus dat deden we. Ik ging zelfs mijn familie uitnodigen. En zo belde ik mijn rode omaatje. ‘Oma, we gaan ons kindje dopen, we zouden het leuk vinden als je erbij was…’, begon ik. Aan de andere kant van de lijn viel het stil. Toen stamelend: ‘In een kerk..?’. Dat moest ik toegeven…in een kerk… En toen werd oma kwaad. Dacht ik dat zij ooit van haar leven een voet in de kerk zou zetten? De kerk houdt het volk dom! We hebben gestreden voor de verheffing van de arbeider en de kerk doet er alles aan om dat tegen te werken. Nooit van haar leven zou ze een stap in de kerk zetten. Mijn oma was van de oude stempel. Ze overdreef het een beetje maar had het socialistische hart op de goede plek. Ze heeft haar leven ingezet voor de verheffing van de arbeidersklasse. Ik ben daar best trots op! Ondanks haar extreme ervaringen tijdens de oorlog is ze altijd in de mens blijven geloven.
Socialisten van nu zijn anders. Eergisteren zag ik de nieuwe generatie rond de praattafel van Jeroen Pauw. De jonge socialisten. Daar werd ik somber van. De jonge socialisten geloven niet meer in de verheffing van de mens. Ze geloven niet meer dat mensen zich van hun ketenen kunnen bevrijden. Zij vinden dat mensen hun ketenen moeten koesteren. Sterker nog, jonge socialisten koesteren de ketenen van hun medemens. Niks geen verheffing. Blijf waar je bent. Ontwikkel je niet. Bevrijding? Welnee, wentel je in je onwetendheid… Dat zijn de Jonge Socialisten van tegenwoordig.
De discussie bij Jeroen Pauw ging over de boerkini. Een onding. Een symbool van vrouwenonderdrukking. Goedgepraat vanuit het geloof. Een muizerig vrouwenwezentje volledig ingepakt op dat spitse gezichtje na, zei het ook met zoveel woorden. Nee, die boerkini zit beroerd en zonder geloof was ik allang lekker volledig in mijn lekkere geile blootje de zee in gelopen, maar dat kan ik niet want… ik heb liefde voor God. Ik doe God de belofte dat ik mijn lichaam niet aan vreemden laat zien. Zo staat dat geschreven. Dat je je lichaam moet bedekken. Ik doe dat met liefde want ik hou van God…
Bevrijd je dan van je God, vrouwmens! Werp de ketenen van je af! Wordt een vrij mens. God is dood; leve de ongelovige! Dat is het woord dat ik verwachtte. Zeker van de Jonge Socialisten.
Nee hoor, integendeel. Ze lieten een filmpje zien waar je tenen van kromtrokken. Gezellig in zee zwemmen in een boerkini… De jonge socialisten hadden een boerkini aangetrokken… Boerkini… Zo’n fantastisch ding, leken ze te zeggen.
Volgende acties van de Jonge Socialisten: Hinkelen op zwarte kousen op de biblebelt? Of…peies laten groeien en wandelen door Amsterdam Slotervaart? (Dat zou trouwens erg moedig zijn!)