Ik ben boos. Echt boos. Boos op Bibi Fadlalla. Toen ik nog secretaris was van onze PvdA afdeling Westerpark, meldde Bibi zich aan als medebestuurder. Dat vonden we fijn want we moesten, zoals in menig vrijwilligersorganisatie, veel met weinigen doen. Bibi kwam op een bestuursvergadering. Ze belde daags daarna op, dat ze het toch te druk had, of geen zin; geen idee. Maar omdat ik een goed geheugen heb voor knappe vrouwen met een exotische naam, wist ik meteen wie ze was toen ik haar videoboodschap zag op NRC.nl. Dat was dus Bibi. Geen misverstand mogelijk.

In haar videoboodschap heeft ze het over de treitervlogger in Zaandam. Over Ismail Ilgun. Bibi steunt die vlogger. Eigenlijk vindt ze het wel mooi wat die vlogger doet. Want volgens Bibi vlogt deze vlogger zijn leefwereld. Waaruit bestaat die leefwereld van Ilgun? Uit niets, zegt Bibi. Een beetje hangen. Een beetje kattenkwaad uithalen. Een rondje om de zaanse kerk scheuren in je autootje. Een vlogje hier en een vlogje daar maken. Ilgun leidt, volgens Bibi een leeg bestaan en Bibi vindt dat Ilgun dat goed in beeld brengt. Hij zet zijn medeslachtoffers en hemzelf goed op de kaart, vindt Bibi. Want volgens Bibi zijn ze slachtoffers. Slachtoffers van ongeremd en openlijk racisme. Het zijn Turkse jongeren. Islamitische jongeren. Evident dat ze aan alle kanten worden gediscrimineerd.

Vervolgens prijst Bibi de enorme slimme en geweldige manier waarop Ilgun zich in de kijker gespeeld heeft. Fantastisch! Er was een andere interessante vlogger. Die noemde zichzelf ‘Boef’. Treitert net zo hard de politie als Ilgun. Organiseert kloppartijen met andere groepen jongens. Zo iemand dus. Ilgun daagde ‘Boef’ uit en dat leverde hem ontzettend veel volgers op. En adverteerders. Zo verwierf Ilgun dus inkomen. Maar het kantelde…massaal viel de pers over hem heen. En…betoogt Bibi, kijk eens naar andere vloggers. Blanke vloggers. Komen die ook zo negatief in het nieuws? Alleen omdat die jongens in Zaandam van Turkse komaf zijn, springen de media er bovenop.

Ilgun intimideert en dreigt journalisten ‘zijn’ wijk uit. Behalve dat die journalisten dat filmden en op de tv lieten zien, filmde hij het zelf net zo hard en zette het op Internet. Ilgun wil in ‘zijn’ wijk bepalen wie of wat op welke manier in het nieuws komt. Om dat te bereiken haalt hij alles uit de kast geen middel gaat hem te ver. In persvrijheid gelooft Ilgun niet. Geweldig jongen toch, Bibi?

Ook in Zaandam wordt politiek bedreven. Bibi weet hoe dat werkt. Mensen stemmen op een kandidaat en als die kandidaat genoeg stemmen heeft, dan mag hij mensen vertegenwoordigen. Daar gelooft Ilgun helemaal niet in, in dat systeem. Hij wéét wat de mensen willen en hij bepáált wat mensen willen, anders zal je wat beleven als ongehoorzame burger…. Hij bedreigt en intimideert een gekozen vertegenwoordiger met zijn kompanen tot in haar huis! Ze bedreigen iemand die de geplaagde bewoners van de wijk een hart onder de riem wil steken. Bibi lijkt hier niet van gediend. Laat die Ilgun zijn geweldige gang gaan, betoogt Bibi.

Bibi, als mijn partij jouw standpunt deelt, dan zit ik bij de verkeerde partij. Maar eigenlijk denk Ik dat jij bij de verkeerde partij zit. Ik vind dan ook niet dat je als vertegenwoordiger voor mijn partij op kan treden. Zeker niet op stadsdeelniveau.