Ik ben tegen hetzes. Nee, dat is geen open deur. Ik probeer me te trainen om een hetze in een heel vroeg stadium te herkennen en hem bij mezelf meteen de kop in te drukken. Ik heb te vaak meegemaakt dat ik meeging in de stroom en dat later bleek dat het eigenlijk heel anders zat.

Een hetze slaat alle stappen om de waarheid te vinden over. Een hetze drijft op beelden over de waarheid en die beelden maken gevoelens los bij veel mensen. Gevoelens die de waarheid niet nodig hebben, alleen bevestiging.

Gisteren stond mevrouw Albayrak terecht voor valsheid in geschrifte. Mevrouw Albayrak is slachtoffer geworden van een hetze. Of ze fouten gemaakt heeft of niet, ze is door een volksgericht ter verantwoording geroepen en veroordeelt. Ze heeft gevochten als een leeuw. Ze vond dat haar onrecht was aangedaan, en dat wilde ze recht zetten. Op alle mogelijke manieren wilde ze dat rechtzetten, maar ze verloor alles. Zelfs als ze gelijk kreeg van de rechters, dan verloor ze de zaak nog. Als je het slachtoffer bent van een hetze dan verlies je alles altijd. Een hetze is niet gelijk aan een gerechtelijke dwaling. Een hetze overkomt je en veroordeelt je en niets kan die veroordeling meer ongedaan maken. Dat is de reden waarom ik probeer om een hetze bij mezelf in de kiem te smoren.

Mevrouw Albayrak was directeur van zo’n beetje de meest complexe en impopulaire organisatie in Nederland. Het COA. Het COA zorgt ervoor dat mensen die naar Nederland komen en die we hier eigenlijk helemaal niet willen hebben, netjes worden opgevangen. Omdat de vluchtelingenstroom heel groot was een tijdlang, was het COA ook heel groot. Toen de regering moeilijker mensen ging toelaten tot Nederland, slonk de stroom vluchtelingen. Daardoor werd het COA te groot en moest krimpen. Dat betekent ontslagrondes. Ontslagrondes bij een organisatie maken mensen bang. In die periode was mevrouw Albayrak directeur van het COA. Dat er sprake was van een angstcultuur, lijkt mij evident. Toch was juist die ‘angstcultuur’ de aanleiding om een hetze te starten die zijn weerga niet kent. Onder aanvoering nog wel van minister Leers. Een minister die zijn ziel aan de PVV had verkocht, startte de hetze. Daar haakte de pers natuurlijk hitsig op in; De pers wil niet de waarheid; de pers wil een spannend televisieprogramma maken. Wat is er leuker en spannender dan een knappe, ambitieuze, succesvolle vrouw van buitenlandse afkomst hard ten val brengen? Niets toch? Toen de machinerie eenmaal was gaan draaien was het hek van de dam.

Ik heb zelden zoveel compassie gevoeld als voor mevrouw Albayrak. Wat haar fouten ook zijn geweest, dit heeft ze niet verdiend!

Voor een schijtzaak staat ze nu voor de rechter. Of ze genoeg heeft bijgeteld voor haar leaseauto… Ze zal ook hiervoor veroordeeld worden, ben ik bang. Als de hetze eenmaal op gang is dan blijft het je achtervolgen. Je bent veroordeeld en niemand zal dat ooit meer rechtzetten; zelfs geen rechters.

Nurten Albayrak, het ga je goed; dat meen ik! Bij mij blijf je welkom!