De huidige vluchtelingenstroom heeft de ratten uit hun holen gelokt. We weten waar ze zijn en nu is het zaak ze te verdelgen. Dat is precies wat ik dertig jaar geleden gedacht zou hebben als ik had kunnen voorzien wat er nu in Nederland gebeurt. De Nederlandse Volksunie was een paria in het politieke landschap. De herinnering aan de oorlog was levend; de mensen die het hadden meegemaakt leefden nog. De Volksunie, die het vooral moet hebben van racisme, was daardoor not done; onaanvaardbaar.

Dat begint nu te veranderen; de mensen die de oorlog nog echt aan den lijve hebben ondervonden, zijn dood. Het nationaalsocialisme is met haar rassenhaat geschiedenis geworden. De moraal die gevormd is door wat er in de tweede wereldoorlog gebeurde, wordt van deze last ontdaan. Referenties aan de tweede wereldoorlog zijn zelfs taboe verklaard.

Het voltrekt zich voor mijn ogen; georganiseerde groepjes mensen (voornamelijk mannen) van de Nederlandse Volksunie trekken extreem agressief van inspraakavond naar inspraakavond. Daar beletten ze andersdenkenden voor hun mening uit te komen. Ze intimideren en bedreigen ze en hitsen het volk op. Onder het mom van de verdediging van de vrijheid van meningsuiting beletten ze anderen om hun mening te uiten.

De bevolking wil geen verandering en beseft niet dat alles altijd verandert. De neo-nazi’s geven het gevoel dat ze verandering tegen houden, maar dat is niet zo; ze brengen nog veel grotere veranderingen teweeg. Gewone mensen die van goede wil zijn en die geloven in de uitwisseling van argumenten worden ingepalmd door mensen die altijd gelijk hebben en die bereid zijn hun gelijk met intimidatie en geweld af te dwingen. Je gelijk met intimidatie en geweld afdwingen…waar kennen we dat van?

Oké, rustig…kijk naar jezelf. Met angst en beven zie ik een onafzienbare stroom vluchtelingen onze kant opkomen. Duizenden per week. Ik heb mijn hart echt op de goede plek zitten. Een moeder met haar kleine kinderen in de regen en in de modder zonder voldoende eten en drinken en zonder dak boven hun hoofd….ja, dat doet mij wel wat. Tuurlijk wil ik ze helpen. Zo’n gezinnetje mag bij mij een tijdje komen logeren. Ik ben echt gastvrij…daar ligt het niet aan. Maar waar houdt het op? Wanneer houdt die enorme stroom vluchtelingen op. Wat kunnen we doen om dat te stoppen. Het maakt ook mij een beetje bang.

Die oost-europese landen, die geen vluchtelingen willen toelaten, die wil ik niet begrijpen, maar ik begrijp ze wel. Enorme aantallen mensen die vanuit een andere cultuur binnenkomen en waarvan een groot deel bij voorbaat kansarm is, dat gaat problemen opleveren. Grote problemen. Die vluchtelingen komen naar hier omwille van hun kinderen…maar hoe dankbaar zullen hun kinderen zijn? Wat zegt ons dat ze niet gaan radicaliseren en ons opblazen omdat we niet aan de wet van Allah willen gehoorzamen? Hoe gaan wij dat hier voorkomen? Kunnen we dat wel voorkomen? Nederland is nog druk bezig om de vorige immigratiegolf te verwerken. Nederland is een dichtbevolkt land. Honderdduizend mensen erbij…kan dat wel?

Zit er in mij een rat die uit zijn hol is gelokt?