Vandaag in de Volkskrant een column van Harriet Duurvoort. Ze vertelt over hoe ze aangerand werd in Egypte, hoe ze nagesist wordt in Suriname en hoe ze ongewenst werd benaderd door een corpsbal in Nederland. Duurvoort reageert op mensen die voorstelden om een cursus ‘respecteer-de-vrouw’ te geven aan mannen uit een achterlijke cultuur. Zeg maar, de arabische cultuur. Een leuk geschreven column. Mannen weten zich overal in de Wereld niet goed te gedragen, beweert Duurvoort ironisch, en het ligt niet aan de achterlijke cultuur waaruit ze komen.

Haar column is een commentaar op het aanrandingsdrama. Wat ik zie is het volgende: De bestuurlijke laag in Keulen, maar eigenlijk de bestuurlijke laag in heel Duitsland (en Nederland), is in paniek. De ene maatregel na de ander wordt getroffen. De ene oplossing na de andere wordt naar voren gebracht. Die ‘respecteer-de-vrouw’ cursus voor mannen uit een achterlijke cultuur is in mijn ogen een voortvloeisel uit de paniekaanval die ons overvalt. De kern van de zaak is niet dat we mannen uit een andere cultuur willen leren hoe we hier om gaan met vrouwen. De kern van de zaak is het gevoel stank voor dank te krijgen. Dat maakt het allemaal nogal gevoelig. Dat maakt alles ook best gevaarlijk.

Stel, Nederlandse dijken breken door. Massale nood in ons kikkerlandje. Maar…Marokko biedt Nederlanders aan om tijdelijk gebruik te maken van hun gastvrijheid. In Marokko een feestje. Veel mensen op straat. Ook onze mannetjes doen mee. Mannetjes die naar Marokko zijn gekomen en betrekkelijk gastvrij zijn ontvangen. Feestje! Wat gebeurt er? Groepjes Nederlandse mannen gaan ‘ontwikkelingshulp’ geven. Die onderdrukte vrouwen in Marokko! Ze isoleren zo’n vrouw en gaan om haar heen staan. Zo’n hoofddoek, achterlijk. Die trekken ze van d’r hoofd. Zo’n lange jurk, nauwelijks sexy; knippen we een stuk van af. D’r tietjes willen we ook een beetje zien. We scheuren haar bovenstuk in zodat ze een mooi decolleté heeft…

Dat gebeurt niet, maar stel… Stel dat het wel gebeurt. Wat heeft dat voor effect op de Marokkaanse maatschappij? Wat voor effect heeft zo’n incident op de Arabische samenleving als geheel? Dramatisch, zal dat zijn. Echt dramatisch. De hardliners krijgen het voor het zeggen (zie je wel dat het westen niet deugt!). De mensen van goede wil, vinden dat ze een fout hebben gemaakt door de regering te steunen die die Nederlanders naar binnen heeft gehaald. De gastvrije Marokkaanse regering heeft de Zwarte Piet in handen; zij worden verantwoordelijk gehouden voor wat er gebeurd is. Iemand probeert nog te redden wat er te redden valt: Een cursus respecteer-de-Arabische-vrouw cursus voor mannen uit een achterlijke cultuur. Wordt natuurlijk weggehoond.

Het gevoel dat er misbruik wordt gemaakt van ‘onze’ goedheid is, denk ik, het sentiment wat hier speelt. Dat schokt zo. Dat speelt politici die garen spinnen bij nationalisme en wantrouwen tegen anderen zo in de kaart. Ook mensen die welwillend staan tegenover het geven van hulp aan mensen in nood, hebben het gevoel gefaald te hebben. Mensen die vonden dat het een verkeerd signaal gaf, als je kinderen ging begeleiden als ze langs een asielzoekerscentrum moesten fietsen…

Nee, wat er in Keulen gebeurde, los je niet op met een cursus ‘respecteer_de_vrouw’. Ik ben dat met Harriet Duurvoort eens. Want…Het gaat helemaal niet over het aanranden van vrouwen. Het gaat om ons geschokt vertrouwen; onze geschonden visie op gastvrijheid. Moeilijk probleem.