Ik ben en blijf een idealist. Ik ben voor een beter Nederland. Nederland dreigt een richting op te gaan die ik niet wil. Wilders die onze vrijheid wil inperken; Erdogan die ons wil opleggen wat wij hier al of niet mogen zeggen en doen. Ik zie bedreiging op bedreiging. Ik wil een beter Nederland.

Voor een beter Nederland zou ik als eerste georganiseerde godsdienst afschaffen. Iedereen zou individueel al of niet een relatie aan moeten gaan met God of Goden of whatever. Individueel. Het ambt van imam, priester, dominee, humanistisch raadsmens, et cetera geeft ondersteuning aan de individuele mens indien nodig. Dat is dus stap één. Op de zin: ’dat mag niet van mijn geloof’ volgt openbaar uitlachen; je bent zelf verantwoordelijk, niet je geloof!

Trouwen binnen de eigen culturele, etnische, nationalistische groep grenst aan inteelt. Als romanticus wil ik geen verliefdheden sturen, maar het verbreden van je horizon is wel een ideaal dat ik enthousiast uitdraag. Waarom een chinees met een chinees? Zoek in je liefdesrelaties de uitdaging: Couscous eten met chopsticks! (Om maar eens een voorbeeld te noemen) of… kebab van varken. (Iedereen mag eten wat ’íe wil!!!)

Streef ernaar om ‘gewone’ Nederlandse kinderen groot te brengen. Mag met een accent, maar zoveel mogelijk ‘gewoon’. Iedereen die in Nederland woont is ‘gewoon’.  Nederlander. Dat zegt natuurlijk niets over talenten en ambities. Ga voor wat je kunt en wilt. Daar verandert helemaal niets aan. Moeten we zelfs stimuleren. De ontplooiing van het individu staat voorop.

Maar…Als je ervoor kiest om in georganiseerd verband aan godsdienst te doen; als je ervoor kiest om je kind met de dood, of erger, te dreigen als hij of zij met een ander dan met iemand uit het eigen enge kringetje thuiskomt; of als je wilt dat je kinderen met het idee worden grootgebracht dat jouw groep uitverkoren is…Mijn zegen heb je. Ik blijf voor vrijheid-blijheid. Maar accepteer dan wel dat je gediscrimineerd wordt. Jij wilt anders zijn, en aan dat verzoek wordt gehoor gegeven. Maar weet wat je je kinderen aandoet! En ga helemaal niet op tv de gediscrimineerde jankerd uithangen…

Gek genoeg waren bovenstaande statements (maar niet de conclusie) gemeengoed toen ik eind jaren tachtig op de sociale academie zat. Natuurlijk werd er in de oude volkswijken geprutteld en had je azijnpissers; maar dat legde wij hautain naast ons neer en beschouwden dat als neofascistisch geneuzel van mensen die niet beter wisten. We leerden op de sociale academie te kijken door de bril van de ander; de gemigreerde medemens. Achteraf gezien hadden we waarschijnlijk beter door onze eigen bril kunnen kijken.

Als je mij in die tijd gevraagd had of ik trots was dat ik Nederlander was, dan had ik mijn schouders opgehaald. Het gevoel Nederlander te zijn, speelde vooral tijdens voetballen. Dan waren we trots. Dat was niet slim, achteraf gezien. Nederland is en was een fijn land om in te wonen en dat komt grotendeels door de heersende cultuur.

Ik heb het al vaker gezegd; ik ben niet voor integratie maar voor assimilatie. Mijn kwart-joodse-katholieke-Nederlandse-Amsterdamse-polder-kinderen zijn er zulke goede voorbeelden van! Ik ben zo trots op ze! Enne…waar woont mijn jongste mee samen? Een half Chinees-Thaise vrouw! Yes!!!!!