Ik weet het niet bij Albert Heijn. Ik kom er heel vaak. Op de één of andere manier weet dit bedrijf me het gevoel te geven dat ze prima kwaliteit tegen de juiste prijs leveren. Omdat ik er zo vaak kom weet ik waar alles staat, hebben ze mijn producten, en mijn vertrouwde merkjes en voel ik me er even thuis als…thuis. Soms ga ik weleens naar een andere super. Ik moet dan constateren dat ze goedkoper zijn en even goede spullen hebben en dat de meisjes er achter de kassa evengoed bloeien. Maar toch voel ik me op bezoek; te gast. Niet wat ik zoek. Ik wil tijdens het boodschappen doen niet hoeven nadenken. Mijn boodschappenlijstje vormt zich in mijn hoofd volgens de route die ik door de supermarkt loop. Als ik voor een andere weg door de supermarkt kies, dan vergeet ik van alles. Bij een andere super, waar ik te gast ben, vergeet ik alles. Behalve de lekkere dingen, want die weet ik overal te vinden.

Mijn supermarkt geeft me ook het gevoel dat ze het goed menen met de wereld. Dat is belangrijk voor mij. Hoewel…Natuurlijk ben ik begaan met de wereld, maar zonder mijn Josien had ik, denk ik, veel gedachtelozer mijn karretje gevuld. Dat mijn super het goed met de wereld meent is belangrijk voor ons. Ze verkopen producten die minder belastend zijn voor het milieu en bovendien de productkenmerken behouden. Mijn super verkoopt veel ‘Fair trade’ producten. Hou ik van. Als mensen in arme landen eerlijke prijzen krijgen voor hun producten worden arme landen minder arm. Ik werk daar graag aan mee…

Het leukste van mijn super? De spaaracties! We gaan BBQ-en in onze tuin met het met zegeltjes bij elkaar gespaarde buitenservies terwijl ik het vlees hapklaar snij met de messen die ik ook al met zegeltjes heb gespaard. Ik lijk zo tevreden! Maar ben ik dat ook. Is mijn supermarktketen zo fraai bezig? Nee dus. Dat eerste besef drong bij mij door toen koekfabrikant Peijnenburg weigerde mee te doen aan een bonusactie met hun ontbijtkoek. Mijn super legde de koek namelijk voor afbraakprijzen in de aanbieding. De korting betaalde de koekfabriek, de winst van de super bleef dezelfde. Een gekke opvatting over voordeel bieden aan je klanten… Ik had gespaard voor een gratis diner in een restaurant. Met zegeltjes. Dat betekende dat het restaurant een gratis maaltijd moest verstrekken terwijl mijn super slechts zegeltjes hoefde te geven bij 10 euro boodschappen. De messenspaaractie hield in dat de messenfabrikant tegen weggeefprijzen messen leverde en dat er daardoor zeker sprake was van valse concurrentie. Goedkope eieren, betekent dat de super de eierboeren minder betaald. Mijn supermarkt heeft in de detailwereld een ongehoorde machtspositie opgebouwd en verdient goudgeld aan het uitknijpen van anderen. Vandaag in de krant de ellende van de pannenfabrikant die ineens de helft minder pannen verkocht omdat mijn super de markt vol plempte met hoogwaardige pannen die hij ver onder de kostprijs liet dumpen door een andere pannenfabrikant. Ik weet niet of mijn super mijn super moet blijven… Ik weet niet of zoveel ongecontroleerde macht bij weinigen zo heilzaam is. Ik weet het niet.

Maar hij is me zo vertrouwd, die supermarkt van me.