Voor het Japanse consulaat in Busan in Zuid-Korea is een bronzen beeld van een meisje geplaatst. Ze zit op een bankje met haar handen in d’r schoot. Onschuldig wacht ze op wat er komen gaat. Japan kent de betekenis van dit beeld en wil dat het verwijderd wordt. Het meisje stelt een troostmeisje voor tijdens de tweede wereldoorlog. Korea was in de jaren ’10-’45 bezet door Japan. Het Japanse leger richtte in de landen die zij bezet hadden, bordelen in. Daarin werden meisjes van de veroverde volkeren gedwongen om de Japanse soldaten seksueel te bevredigen. In vrijwel alle veroverde gebieden werden dergelijke bordelen opgezet. Ook in Indonesië. Naast heel veel Indonesische meisjes werden in de bordelen ook meisjes van Nederlandse origine gezet. Niet dat dat beter of slechter was; maar het brengt het probleem ietsje dichter bij ons Nederlanders. In die bordelen werden de meisjes een aantal keren per dag gebruikt (zeg maar: Verkracht) door Japanse soldaten. Het is een schande dat dat gebeurde en ik vind dat de vrouwen die het is overkomen op z’n minst erkend moeten worden in hun leed. Het lijkt een smet op de expliciet Japanse geschiedenis. Maar is dat wel terecht?
Ik vind dat moeilijk. Men lijkt de neiging te hebben om ‘troostmeisjes’ te verbinden met de geschiedenis van Japan terwijl seksslavinnen de natte droom zijn van heel veel mannen. Zodra mannen de macht en de gelegenheid en voldoende minachting hebben, schromen ze niet om zich één of meerdere seksslavinnen toe te eigenen. Een vrouw die niet zeikt over ‘geen zin’ of ‘hoofdpijn’ op het verkeerde moment; hoe fijn is dat! Het is ook niet moeilijk te bedenken onder welke omstandigheden het lukt om seksslavinnen te krijgen: Als de ene groep de absolute macht heeft over een andere groep. Zeker als die andere groep gehaat wordt. Als een partij in een oorlog gewonnen heeft. Vrouwen worden vaak als oorlogsbuit gezien. Zelfs nu we minder barbaars lijken te zijn geworden (wat niet zo is).
Vanaf de oudheid tot aan de huidige tijd worden vrouwen als oorlogsbuit gezien. Neem het oude testament. Je komt het in Genesis regelmatig tegen dat alle mannen van een stam gedood en dat de vrouwen en kinderen tot slaaf gemaakt werden. Lees dat tot ‘slaaf’ maken gerust als tot ‘seksslavin’ gemaakt worden. Zo ging het en zo gaat het. ‘Daarna gingen al Jacobs zonen de stad in en plunderden haar, omdat hun zuster daar was onteerd. Alles namen ze mee: het kleinvee, het rundvee en de ezels; alles wat los en vast zat, werd meegenomen, zowel uit de stad als van de velden. Ook de vrouwen en kinderen werden gevangengenomen. Alle kostbaarheden in de huizen werden buitgemaakt.’(genesis 35 vers 27:29).
Een week geleden stond er een interview in de krant met een Yezidi vrouw die nu in Nederland woont maar die de afgelopen tijd seksslavin was in door IS bezet gebied. Omdat ze nogal weerbarstig was, werd ze door de soldaten doorverkocht aan de Iraakse familie Doorsnee alwaar de heer des huizes zich keer op keer aan haar vergreep.
Je kunt gewoon niet zeggen dat ‘troostmeisjes’ een Japanse aangelegenheid is; het gebeurt overal en door iedereen. Uitzonderlijk zijn de keren dat het juist niet gebeurt; waar vrouwen van overwonnen volkeren niet worden verkracht. Gek genoeg lijkt dat bij de Duitsers in de tweede wereldoorlog het geval. De rassengekte heeft er onder het naziregime voor gezorgd dat vrouwen van overwonnen volkeren meteen werden vermoord en niet eerst verkracht en daarna pas vermoord. Zo zie je maar. Een positief puntje over de nazi’s van mijn hand!