De ontsnappingspoging van Benaouf A. uit de gevangenis van Roermond lijkt spectaculair, maar was dat niet. Als ik het goed heb was het plan als volgt: Enkele kompanen kapen een helikopter. Op het moment dat boef Benaouf A. aan het luchten is, landt de helikopter op de luchtplaats alwaar Benaouf instapt. Daarna stijgt de helikopter weer op en vliegt de vrijheid van Benaouf tegemoet. Sorry. Een ontsnappingspoging is pas spectaculair als hij lukt. Plannetjes die nog niet eens tot de helft uitgevoerd blijken, vind ik niets. Die helikopter is zelfs nooit van de grond gekomen! In mijn jaartje Huis van Bewaring Havenstraat heb ik een paar ontsnappingen meegemaakt. Gelukte, welteverstaan. Ik heb met de PIW’ers – zeg maar cipiers – op de luchtplaats gestaan en gereconstrueerd hoe het gegaan was. En we floten bewonderend tussen onze tanden; een huzarenstukje.

We hadden een Turkse gedetineerde die met een tas vol heroïne in zijn huis gesnapt was. Bij hoog en bij laag beweerde hij dat hij die hele tas niet kende, maar dat was best ongeloofwaardig. Er hing hem een hoge gevangenisstraf boven het hoofd. Afgezien van dat hij een liegende boef was, was het een bijzonder aardige kerel. Slim ook. Hij wist zich bij iedereen geliefd te maken en dat leverde hem een baantje op. Schoonmaker. Een gewild baantje want dan was je een groot deel van de tijd uit je cel.

Om te voorkomen dat boeven zomaar over de gevangenismuur klommen op de luchtplaats, was de muur verhoogd met een klaphek. Dat was een hek van gaas met mazen zo klein dat je je vingers niet in de gaatjes kon krijgen. Theoretisch was het zo dat als er gewicht aan de bovenkant van het hek kwam, het zou omklappen richting de luchtplaats.

Onze ontsnappende boef had van twee emmerhengsels (schoonmaker, he) klimhaken gemaakt. Op de luchtplaats stond hij in no time op de muur en met zijn klimhaken beklom hij het klaphek. Op het moment dat het hek moest omklappen, gebeurde het niet. En toen was hij weg. Helemaal weg. Ik vond dat destijds jammer want je kon lekker met hem kletsen.

Een tweede ontsnapping ging vanuit de bezoekerszaal. Op de één of andere manier had iemand gevonden dat daar de tralies het minst sterk in de muur zaten. Met een auto met lier trok de boevenhelper de halve voorgevel van de bezoekerszaal weg en kon de ontsnapper zo in de auto bij zijn helper stappen en wegwezen. Maar ook een andere gevangene ging ervandoor. Onvoorbereid. Dat was jammer voor hem. Gedetineerden sloften ongewassen, op blote voeten in slippertjes in hun hemden door het best goed verwarmde huis van bewaring. Ook midden in de winter. Deze ontsnapping vond plaats in het koudst van de winter. Een wat oudere boef zat suffig met zijn volwassen geworden dochter in de bezoekerszaal toen ineens de muur weggetrokken werd en hij oog in oog met de vrijheid kwam te staan. Die kans liet hij niet aan zich voorbijgaan en hij nam de benen. Maar ach, wat was dat koud zo zonder schoenen en in je hemd. Als eerste jatte hij een paar schoenen van de schoenenwinkel. Je moet toch wat. Maar al snel daarna zat hij klappertandend in een telefooncel met een geleend (..?) kwartje en belde hij de politie omdat hij weer terug wilde naar zijn lekkere warme veilige cel. We hadden best medelijden, destijds.