De krant van vandaag staat helemaal vol met dingen waar ik over zou willen schrijven. Maar het lukt niet, zo lijkt het. Misschien door het te grote aanbod. Gisterenavond keek ik nog even op de Volkskrant site en las alvast wat artikelen die pas de volgende dag gepubliceerd zouden worden. Ik las het artikel over een vrouw die seksuele diensten aanbiedt aan mensen met een handicap. Haar bewonderde ik meteen zo, dat ik over haar had willen schrijven. Een ideaal onderwerp. Want: Het raakt je persoonlijk (want wie heeft er nou geen behoefte aan intimiteit). Je kan er een mening over hebben (hoewel mijn mening er wel heel erg bovenop ligt). En er zit een dilemma in die toch weer mezelf raakt (zou ik het zelf kunnen doen?) Maar de column bloedde dood. Ja, ik bewonder die vrouw!!! En ja, ik zou haar werk niet kunnen doen uit angst om te falen; dat wil ik de gehandicapte niet aandoen! OK column doodgebloed. Wat nu.

De financiële sector, waarin ik dus ook mijn brood verdien, buitelt qua duurzaamheid over elkaar heen en probeert zo de gunst van de klant terug te winnen. Er is een duurzaamheidsmatrix opgesteld en daar hebben ze wat banken tegenaan gehouden. Het resultaat dat je verwacht komt ook uit: Het duurzaamst zijn ASN en Triodos. Het minst duurzaam is de ING. Raakt ook mezelf want de verzekeraar waar ik voor werk (en wiens naam ik niet zal noemen) doet ook haar best om hoog op de duurzaamheidslijst te eindigen. Alles in het kader van het imago. Het imago van gewetenloze graaiers willen ze overschreeuwen met het imago van de verantwoorde samenleving waarbij geld niet het ultieme uitgangspunt is.

(Ja, inderdaad, behoorlijk hypocriet! Gaat alleen om het imago. Zolang de directeuren hun zakken vol blijven stoppen, verandert het imago hoogstens naar het imago van de wolf in schaapskleren. Als je duurzaamheid echt serieus neemt, dan aanvaard je als directeur een salaris binnen bepaalde normen!)

Maar dit werd het ook niet; wordt al snel een scheldpartijtje ( zie de tussen haakjes van hierboven).

Dan Jan Roos. Jan Roos van GeenPeil. Van hem moet ik me gaan verdiepen in iets waar ik me vrijwillig nooit in verdiepen zou. Maar als ik me er niet in verdiep dan maak ik het mezelf lastig… voor mezelf. In dat geval zou men kunnen concluderen dat ik weliswaar voor of tegen het associatieverdrag met Oekraïne heb gestemd, maar dat ik er eigenlijk mee wil zeggen dat ik voor of tegen Europa ben. Dat maakt het een moeilijke zaak want misschien ben ik wel voor Europa maar tegen het verdrag met Oekraïne. Als dat referendum doorgaat, wat moet ik dan kiezen? Als ik tegen stem (omdat ik tegen ben), dan kan ik in ieder geval nog tegen mezelf zeggen dat ik een gefundeerde keuze heb gemaakt. Maar of de opiniemakers dat willen geloven…

Vraag die ik nog wel heb…Weten alle mensen die voor het referendum hebben getekend waar het referendum over gaat? Interessante vraag, toch?.

Maar dit onderwerp ging het ook niet worden…

Ook nog de feministische discussie in De Volkskrant tussen Veerle en Tessel over de feministische billen van Beyoncé. Allemaal interessant, echt waar. Een andere keer dan maar.

Misschien vandaag teveel zorgen aan mijn hoofd.