De Vrijheidslaan en het Victorieplein ken ik vanaf dat ik heel klein was. Op het Victorieplein zat mijn kleuterschooltje. Juf Snikkenburg was mijn juf. Een naam die ik ongetwijfeld zou zijn vergeten als het niet zo’n aparte naam was. Als kleutertje was ik helemaal verliefd op de juf. Ze is een van de weinigen die ik nog helemaal voor mijn geestesoog kan halen. Als ik nu naar dat beeld kijk, dan zie ik een typisch eind jaren vijftig begin jaren zestig gezicht voor me. Vooral de vlinderbril en het opgestoken haar. Ik liep zelf naar school. Vanaf de Goudriaanstraat over de Weesperzijde, de Berlagebrug over naar de Vrijheidslaan. Langs de Vrijheidslaan naar het Victorieplein met de Wolkenkrabber; volgens mijn pa het hoogste gebouw van Amsterdam. Ik moest tig keer oversteken en omdat dat, ook toen al, een riskante bezigheid was, vroeg ik aan een groot mens of die mij wilde helpen. Gewillig staken de volwassenen een hand naar mij uit om mij veilig, met handjes vast, naar de overkant te brengen. Zo ging dat toen.

Voor de Wolkenkrabber op het Victorieplein was een grasveldje. Een leeg grasveldje. Een nutteloos grasveldje want je kon er niet op spelen. Het grasveldje ligt op het punt waar Rooseveltlaan en Churchilllaan samen komen, twee drukke wegen.

Toen ik naar de Berlageschool ging, in een zijstraat van de Vrijheidslaan, werd er op dat nutteloze grasveldje op het Victorieplein een beeld geplaatst. Hoewel mijn ouders best te spreken waren over het beeld, vond ik het wanstaltig. Ik ben het pas later gaan waarderen, zoals ik al het Amsterdamse beeldhouwwerk van Hildo Krop pas later ben gaan waarderen. Ik moest inwendig lachen om Jan Wolkers in Turks Fruit toen hij zich beklaagde dat er geen emplooi meer was voor een beeldhouwer als hij omdat de hele stad volgeplempt was met beelden van socialistische kabouters. Dat sloeg duidelijk op het werk van Hildo Krop.

We zijn in Drenthe neergestreken om het nieuwe jaar op gang te laten komen. In de buurt van Steenwijk. Dat is de geboorteplaats van Hildo Krop. Er is dan ook een museum voor deze illustere kunstenaar. Gisteren waren we er. Het Hildo Kropmuseum is gesitueerd in de kelder van Villa Rams Woerthe. Zowel de villa als het Hildo Kropmuseum worden, voor zover ik begreep, geheel gerund door enthousiaste vrijwilligers en dat maakt een bezoekje meer dan leuk! In de kelder van de villa kwam ik dit model tegen van het Berlage beeld op het Victorieplein en nu, een kleine zestig jaar later, vind ik het zo’n mooi beeld en kan ik me haast niet meer indenken dat ik het eerst zo wanstaltig vond!