Asha ten Broeke. Het schijnt dat ze de bedreigingen aan haar adres niet meer aankan. Verschrikkelijk vind ik dat. Ik hou niet van bedreigen. Ik ben eigenlijk nooit voor geweld en bedreigen is geweld. Ik hou van het woord. Ook het woord kan pijn doen. Asha ten Broeke doet mij vaak pijn. Ik las laatst van één van haar collega’s dat ze altijd zo’n goed gefundeerd links standpunt in neemt. Ik bestrijd dat. Ik denk dat Asha ten Broeke vaak een volslagen ongefundeerd en weinig wetenschappelijk onderbouwd standpunt inneemt. Vooral van geschiedenis lijkt ze weinig kaas te hebben gegeten. Pijnlijk. Haar weinig genuanceerde houding ten opzichte van het Midden-Oosten trof mij in haar column van gisteren, 27 september 2024. 

Haar  geprietpraat over onschuldige Palestijnen, bijvoorbeeld. Er zijn heel erg veel goedwillende en onschuldige Palestijnen in Gaza en op de Westbank om nog maar niet te spreken over al die goedwillenden en onschuldigen mensen in Libanon en er zijn ook massa’s goedwillende en onschuldige Israëliërs in Israël die het beste met de mensheid voorhebben, die net als ik niet zitten te wachten op moordpartijen, het bombarderen van woonwijken, het uitdorsten en –hongeren van een bevolking. Mensen als die prachtige jonge vrouw Naama Levy. Ze was bezig de dialoog tussen jonge Israëliërs en jonge Palestijnen levend te houden en oplossingen te zoeken voor de toekomst. Mensen als Naama Levy heb je overal. Jammer genoeg zijn al die goedwillende en onschuldige mensen volkomen irrelevant. In tijden van oorlog doen de nuances en het positieve toekomstperspectief er niet toe. Oorlog is een tocht door de hel die aangevoerd wordt door een minderheid die het slechtste voor heeft met iedereen aan de andere kant van de grens en die minderheid heb je in een oorlog aan beide zijden. Een oorlog begint doorgaans doordat de al genoemde minderheid aan de ene kant het beest in de minderheid aan de andere kant van de grens wekt en aldus kunnen we dat moment in de huidige oorlog tussen Israël en Gaza, de Westbank en zuid-Libanon (onder de verborgen vlag van Iran) precies aanwijzen: 7 oktober 2023. Er was zoiets als een gewapende status-quo en die werd doorbroken en nu zit Naama Levy groepsverkracht weg te rotten in een of andere tunnel in Gaza…als ze nog leeft. Hamas had een keuze en heeft die voor alle goed- en kwaadwillende Gazanen en Israëliërs en iedereen in de regio gemaakt en daarmee zijn ze verantwoordelijk voor veel van wat volgde.  

Dan de pieperaanval. Mensen die gespecialiseerd zijn in het oorlogsrecht vragen zich af of zo’n pieperaanval waarbij de piepers van Hezbollah-strijders ontploffen waardoor alleen zij geraakt worden en de nevenschade aan mensen en gebouwen heel beperkt is, wel mag. Dat weet ik natuurlijk ook niet maar eerlijk gezegd heb ik dit veel liever dan dat ze een bom op een flat vol burgers gooien omdat een onverlaat vanaf die flat een raket heeft afgeschoten. Ik denk dat ik wat betreft oorlog praktisch ingesteld ben: Liever Hezbollahstrijders zonder ballen dan een bloedbad onder onschuldigen.  

Dan de onwetenschappelijke houding van Ten Broeke over de geschiedenis van Israël. Als ‘wetenschapsjournalist’ verwacht ik dan een wat neutraler standpunt. Asha, ik hoop dat je gelezen hebt dat Israël in 1948 een tweestaten oplossing had aanvaard. Dat de legers van omringende landen de joodse staat aanvielen omdat ze die tweestaten oplossing juist niet wilden. Wat door Palestijnen de Nakba wordt genoemd heet in Israël de onafhankelijkheidsoorlog en ja, tijdens een oorlog gebeuren verschrikkelijke dingen, daarom moet je geen oorlog voeren. Inderdaad zijn er ongeveer 750.000 Palestijnen verdreven uit Israël, maar er zijn ook 100.000-den gewoon blijven wonen. Tegelijkertijd werden er zo’n 750.000 joden verdreven uit de Arabische landen. De paar joden die in de Arabische landen achterbleven zijn hun leven nauwelijks zeker terwijl de Palestijnen die in Israël bleven, burgerrechten hebben gekregen. Ze zitten in de Knesseth (het Isrealische parlement, dus) en vechten soms ook mee in het leger…tegen Hamas en Hezbollah.