Nederland is een koloniale mogendheid. Nou ja, laten we het niet overdrijven. Zoveel is er niet van over, van dat imperium waar onze Gloria Wekker graag over spreekt. Een paar eilandjes in het Caraïbische gebied is al wat rest van het eens zo machtige wereldrijk. Het blijkt helemaal niet zo makkelijk om als moderne koloniale macht het hoofd boven water te houden. Was in het verleden die macht gebaseerd op militair overwicht, nu is militair overwicht een onbegaanbare weg. Nederland probeert zichzelf te handhaven via economie en gezag. En…omdat militair machtsvertoon niet meer kan, met politie. Op die paar eilandjes waaruit onze overzeese koloniën bestaan is niemand echt tevreden over de machtsverhoudingen. De rol van Nederland wordt voortdurend aan de kaak gesteld en Nederland lijkt het ook niet goed te kunnen doen. Nederland moet geen koloniale macht willen zijn, denk ik dan. Die eilandjes moeten helemaal zelf gaan bepalen of ze alleen of in groepsverband verder gaan. Nederland moet alle banden verbreken met Curaçao, Bonaire, Aruba, Sint-Maarten, Sint-Eustatius en Saba. Niet omdat Nederland buigt voor de opstandige politici daar, niet omdat de bevolking daar ook maar iets wil, maar gewoon, omdat Nederland een landje in West-Europa is en lid van Europa en helemaal niets, maar dan ook niets te maken heeft met eilandjes ver weg. Nederland heeft daar niets te zoeken. Weg uit het Caraïbische gebied moet Nederland. Helemaal weg. In dit tijdsgewricht kunnen er geen koloniale machten meer zijn. Zelfs niet als de koloniale macht wordt aangewend voor het doen van goed.

De situatie is nu zo dat alle eilandjes hun positie binnen het koninkrijk hebben uit onderhandeld, zo wordt gezegd. Daardoor zijn de grote eilanden een soort onafhankelijke staatjes terwijl de kleinere eilanden als Nederlandse gemeenten fungeren. Een haast belachelijke situatie die naar het schijnt vooral in stand wordt gehouden voor sponsoring. Dat wil zeggen dat de eilanden ieder een budget krijgen vergelijkbaar met een gemeente in Nederland. Voor die zak met geld willen velen graag in het koninkrijk blijven. Maar in ruil voor die zak met geld wil Nederland wel een dikke vinger in de pap hebben bij het besturen van de eilanden. Dat de mensen dat daar niet pikken is overduidelijk. Ministers en gezanten worden met pek en veren overgoten weer in het vliegtuig teruggezet. Ja, als er een natuurramp is geweest. Dan wil de bevolking haar eigen bestuurders wel afzetten om de Nederlandse gelden binnen te halen. Maar zodra het geld binnen is, komen dezelfde opstandige bestuurders weer aan de macht.

Vandaag is staatssecretaris Knops onderweg gegaan om de macht op het eilandje Sint-Eustatius over te nemen. Corrupte politici, zo wordt gezegd, maken het Nederlandse geld op terwijl er niets wordt uitgegeven aan de zaken waarvoor het geld bedoeld was. Knops gaat de politici op Sint-Eustatius afzetten en, wie weet, wel in de gevangenis stoppen. Om de orde te bewaren neemt hij een complete politiemacht mee. Volgens mij zijn Nederland en Sint-Eustatius het beste af als Knops morgen op Sint Eustatius de onafhankelijkheid tekent. Misschien dat Nederland een afscheidsbedragje kan storten op de rekening van de nieuwbakken staatjes. Mij best. Maar daarna hebben we er helemaal, maar dan ook helemaal niets meer te zoeken!