Niet meer goed weten wat je doet. Dat is denk ik wel mijn grote angst. Ik zie mezelf in een verzorgingstehuis zitten. Een jonge vrouw komt binnen om me te verzorgen. Ik kan het niet laten om naar haar borsten en billen te graaien en haar kruis te betasten. Ik weet niet wat ik doe. Mijn wil en moraal zijn uitgeschakeld. Mijn nachtmerrie. Een echte nachtmerrie.
Aan de andere kant droom ik er ook weleens van dat ik de baas ben over heel erg veel geld. Nee, ik hoef het zelf niet te hebben; ik hoef er alleen maar over te kunnen beschikken. Andere mensen willen van mij geld hebben. Allemaal, maar ik kan het natuurlijk maar één keer uitgeven. Ze gaan me paaien en geven me alles wat mijn hartje begeert. Mannetjes. Mannetjes weten van elkaar wat ze graag willen. Mooie auto’s. Snoepreisjes naar fijne oorden met lekker eten en drinken. Willige vrouwen. Dat willen mannen. Dat wil ik. En het gevoel dat je heel veel macht hebt. Mijn natte droom….
Aan mijn nachtmerrie én mijn natte droom, moet ik een beetje denken als ik Jos van Rey hoor en zie in de media. Jos van Rey lijkt zich niet meer bewust van moreel gedrag. Ergens is iets vervaagd zonder dat hij daar zelf de vinger op kan leggen. Hij weet het gewoon niet.
Jos van Rey is jarenlang een gevierd en succesvol wethouder geweest in Roermond. Een man met veel contacten die heel veel voor de stad voor elkaar kreeg. Niet in het minst ligt dat aan zijn enorme energie; aan zijn inzet en bevlogenheid om er iets fantastisch van te maken. Vooral in de stedenbouw heeft hij zijn sporen verdiend. Maar…in de stedenbouw gaan miljoenen om. Geld corrumpeert. Als je met veel geld omgaat ga je je belangrijker voelen dan je bent. Dat zie je vaak heel erg misgaan. Jos van Reys positie was heel goed vergelijkbaar met de directeuren van woningbouwcorporaties. Zie de parlementaire enquête over de woningbouwcorporaties… Als je leiding moet geven aan bouwprojecten, dan wordt er gesmeten met miljoenen. Dat is nu eenmaal zo in de bouw. Als je smijt met miljoenen, heb je niet meer door hoeveel geld een miljoen is. Je gesprekspartners willen dat je je miljoenen richting hun smijt. Het zijn per slot rijke patsers. Afhankelijk van jouw miljoenen…probeer dan maar eens op het rechte pad te blijven. Je hebt het dan ook al snel over mijn natte droom. Want die gaat uitkomen. Ze gaan je paaien, je gesprekspartners (de patsers, dus), want er valt veel aan je te verdienen. Als je wakker wordt in een duur oord naast een willige vrouw en een fantastisch ontbijt staat je te wachten, dan ben je corrupt. Velen weten dat. Ze vinden dat niet fijn om te denken over zichzelf, maar een Maserati is toch ook wel erg leuk om in te rijden…bedoel ik. Ze weten dat ze corrupt zijn.
Anderen komen in mijn nachtmerrie terecht. Ze weten juist niet dat ze corrupt zijn. Ze denken dat het allemaal zo hoort. Ze hebben het over vriendendiensten. En ze vinden dat netwerken en vriendendiensten en ons ken ons de wereld verder helpen. Daar zijn ze zelfs van overtuigd. Die betaalde vakanties met alle geneugten zien ze als iets noodzakelijks voor zichzelf om veel te kunnen betekenen voor de stad. Ik heb eigenlijk wel met deze mensen te doen. Ik heb wel met Jos van Rey te doen. Hij is corrupt, maar ziet dat zelf niet. Hij is in mijn nachtmerrie beland…