De katholieke kerk blijft mij fascineren. Vooral het fenomeen van het celibaat. Het celibaat prikkelt onze fantasie. Een celibatair levend mens is helemaal fout of helemaal goed, in onze beleving. Hoewel het celibaat ‘ongehuwd’ betekent, staat vooral onthouding van seks op de voorgrond. Ik vind een celibatair levend mens goed noch fout en ik ben tegen het opgelegde celibaat. Ik kan me voorstellen dat je voorganger wil zijn in een kerk en dat je tegelijkertijd ook een partner wil waarmee je het bed deelt. Waarom mag een priester geen kinderen krijgen? In de vroege middeleeuwen is dat zo bepaald. In die periode geloofde men dat een priester niet God en een gezin tegelijkertijd kon dienen. Bovendien, was Jezus getrouwd? Maar in die middeleeuwen dacht men ook dat de Aarde plat was. Als een priester er een vriendin op na houdt, getrouwd is of kinderen heeft, mijn zegen heeft hij. Ik zie niet in waarom ik een priester niet het geluk zou toewensen dat ik heb.

In de krant van vandaag een prachtige foto. Een tent in het bos. Een wat ouderwetse tent. Niet gek want de foto is in 1978 genomen. Voor die tent twee campingstoelen. Het zou ónze tent met ónze stoelen kunnen zijn. Josien en ik gaan zitten. Lekker naast elkaar. De zon is al warm. Wij zitten in de schaduw. Het is stil. Behalve de bosgeluiden. Soms geluiden van andere kampeerders. Maar dat stoort niet. We vertellen elkaar waar we zijn in ons boek en hoe we het vinden. Waar zullen we straks naartoe gaan? Of gaan we alleen even boodschappen doen in het dorp en verder lekker lezen en misschien even zwemmen in het meer? Vakantie! Je hoeft niets, je moet niets en je hebt de tijd voor je tweeën. Heerlijk! Zo’n foto dus.

Maar Josien en ik staan niet op die foto. Het is ook onze vakantie niet. Het is de vakantie van Anna-Teresa Tymieniecka en Karol Wojtyla. Anna-Teresa in zomerjurk en Karol in kort sportbroekje. Ik heb het gevoel dat ze ervan genieten. Hoewel ik het gezicht van de vrouw niet kan zien, straalt haar houding geluk uit. Van mij mogen ze! Voor de oplettende lezers is het al duidelijk…Karol Wojtyla? Juist ja, de populaire paus Johannes-Paulus II. Een priester, dus. Een persoon die geen huwelijksgeluk mag kennen. Hij had er zelf hele strenge ideeën over. Een priester die trouwde of een vrouwelijke priester… daar moest deze man niets van hebben. Kende hij zelf wel de liefde? Dat gaat bij mij jeuken. Het voelt onrechtvaardig; wat hij anderen verbood, deed hij zelf wel. Maar de kerk is snel met ontkenningen. Nee, Anna-Teresa was alleen maar een goede vriendin en verder niets… Mij best. Als de kerk dat wil geloven…moeten zij weten. Ik zie liefdesgeluk op de foto en ik gun het ze. Ik gun het iedereen. Ik had gewild dat Karol Wojtyla het iedereen had gegund…

Nou ja…gun ik iedereen liefdesgeluk? Dat niet, maar daar doe ik even het zwijgen toe.