Het lichaamshaar van de professor

Als God de mens geschapen heeft, dan is het broddelwerk geweest. Er is zo verschrikkelijk veel onlogisch en vermoeiend. Neem nou alleen al de voortplanting. Wat een gedoe! Is ongeslachtelijke voortplanting niet veel efficiënter? Natuurlijk ben ik gek op Josien en heus, ik hou wel van een partijtje liefde, maar aan de andere kant is het ook veel gedoe. Het idee achter de mens is niet perfect; daar kunnen heel veel verbeteringen in plaatsvinden, denk ik. Aan de andere kant zit het lichaam heel vernuftig in elkaar. Dat moet gezegd. Elk onderdeeltje blijkt er op den duur toch met een goede reden te zitten ondanks dat men eerst dacht dat het nutteloos was. Als je de pitjes van een appel op at, dan kwamen ze, volgens mijn juf van heel lang geleden, terecht in je blindedarm. Die blindedarm ging gemakkelijk ontsteken en dat kon akelige gevolgen hebben. Daarom werd vaak al heel snel besloten om dat nutteloze wormvormige aanhangsel uit je darmen te verwijderen. Na onderzoek blijkt het de kraamkamer van je darmflora. De bacteriën waar ons lichaam zo goed mee kan samenwerken en die ervoor zorgen dat we gezond blijven. Vaak is een lichaamsonderdeel dat nutteloos lijkt, na bestudering onmisbaar voor de mens, of in ieder geval schaadt het de mens als je het verwijdert.

Er wordt op dit moment getwijfeld aan het nut van menselijk lichaamshaar. Met lichaamshaar hebben we het zo af en toe in de geschiedenis erg moeilijk. Ik weet dat de Egyptenaren, in bepaalde periodes, niets moesten hebben van beharing van de mens en elke haar verwijderde. Maar dat kon ook anders. In de tijd bijvoorbeeld, toen ik nog onbeholpen als kind op de aarde rondhuppelde hadden de hippies de toekomst. Die wilden alles zo natuurlijk mogelijk en vrijheid blijheid. Daarbij hoorden wilde haardossen bij man en vrouw en uit de kluit gewassen baarden. Onder oksels en op het geslacht fikse beharing. Het tonen van het schaamhaar stond voor vrijheid en de seksuele revolutie. Over haar okselhaar dachten mijn moeders vriendinnen al niet na, laat staan over hun schaamhaar; ze waren volwassen vrouwen en wilden geen meisjeskut. Dat is nu wel even anders.

vrijheid blijheid en schaamhaar

Op dit moment zijn we zo ongeveer qua lichaamsbeharing weer aangeland bij de oude Egyptenaren. Behalve dan het hoofdhaar, dat moet glanzend en vol. De rest moet kaal; helemaal glad. Maar er lijkt een kentering op komst. Een paar grote sterren geven, als altijd, het voorbeeld; ze scheren hun oksels niet meer. Dan kan je bedenken wat ze met de lichaamszones doen die we maar zelden te zien krijgen…

De Volkskrant spoedde zich, met deze nieuwe trend voor ogen, naar professor gedragsbiologie Mark Nelissen en vroeg hem naar het wat en hoe van de lichaamsbeharing. Volkomen nutteloos dat lichaamshaar oreerde de prof. Nutteloos? Een onderdeeltje van het lichaam, nutteloos? Dat hebben we in het verleden over andere lichaamsdelen ook gehoord. Zie: bijvoorbeeld de blindedarm. Daarom kan ik het me niet voorstellen. Dat haar zal er zeker om een reden zitten; ben ik van overtuigd. Wankelt er weer een hooggeleerde? Zal toch niet waar zijn?