Niets geen breakfast de eerste week in Thailand. We zitten in een goedkoop, schoon maar sober hotel in één van de honderden wijkjes in Bangkok. De elektriciteitskabels hangen als bossen noedels boven de weg. Van onze keurige Amsterdamse woning waar alle stoepjes recht liggen en de straat geveegd is naar het ongecontroleerde leven in Bangkok. De mensen zijn niets dan vriendelijk voor ons en bekijken ons nieuwsgierig; zoveel toeristen komen hier niet in deze buurt en ja, toeristen zijn we. We zien er anders uit. Met onze grote neuzen, onze blonde haren en rijzige gestalten. Anders. We kennen de taal ook niet. Mij lukt het maar nauwelijks om een woord te onthouden, Josien misschien twee. De eerste week hadden we een absolute cultuurshock.
Het hotel ligt op wandelafstand van het ouderlijk huis van schoondochterlief. Ze wilde ons in de buurt hebben. Niet zo gek want ze wil ons ALLES laten zien en – vooral – ALLES laten proeven. Dan is het onhandig als je je eerst kilometers door de verkeerschaos van Bangkok moet wringen om alleen al bij elkaar te komen. Daarom boekte vriendin M. Deze kamer in dit hotel. Als vreemden in de nieuwe wereld voelden we ons compleet onthand. Maar inmiddels hebben we het klappen van de zweep leren kennen en lukt het ons om een redelijk ontbijt, inclusief warme sterke koffie te verschaffen. Dat voelt wel goed, eigenlijk. Beter dan als het ontbijtbuffet voor je klaar staat in het restaurant van het hotel. Op je slippertjes naar buiten: bij dit stalletje haal je warme koffie, en daar haal je gestoomde kokospudding in bananenblad met onbekende maar zachtzoete vruchten. Zo doen we dat na een week.
Voor lekker eten, en dan bedoel ik echt heel erg lekker eten, hebben we de lekkerbek dames nodig die hier opgegroeid zijn. Ze doen niet alleen de bestelling, maar slijpen hem ook nog een beetje bij. Tenminste dat denk ik, want vooraf aan het opdienen gaat een hele discussie. Maar dan krijg je ook wat! Gisteren geroosterde kip in stukken gehakt. Een grote kom Thaise kippensoep met stukjes kip mét kraakbeen (niet slordig uitgezochte kip maar juist de bedoeling want dat kraken tussen je kiezen vinden ze een delicatesse, en stap je over je eigen vooroordelen heen, dan is het best lekker). Die bouillon is zo lekker! Hij is zout, zoetig en zurig tegelijk. Maar dat was nog niet alles. Een schoteltje met geroosterde incourante varkensdelen, zoals maag, darmen, lever en nieren. Goed binnen te houden, maar niet echt om voor naar Thailand te gaan. Plakrijst, waar je bolletjes van moet draaien en dan in de saus moet dopen. Afhankelijk van de saus erg lekker, maar verder blijft het natuurlijk gewoon rijst. Papayasalade. Had ik al eerder gegeten, maar natuurlijk niet zoals deze! Deze was echt lekker. Best pittig, maar niet té. Gewokte bamboescheuten…kortom een overvloedig maal. Bij ons hoort bij een goed maal een delicate entourage… in ons restaurant doen ze daar niet aan; Formica tafeltjes met slechtzittende plasticstoeltjes en een hard waaiende ventilator. De tv staat aan en tussendoor schallen Thaise hits, terwijl het verkeer voorbij bromt, snort, reutelt en bromt. Maar gezellig!
Morgen vliegen we naar Phuket. Vanaf daar heb ik alle hotels via normale kanalen zelf en in overleg geboekt. Duurder, luxer, inclusief ontbijt, maar vast…Heel veel saaier.
