Mijn topartiest 2016: Bob Dylan

Je ontkomt er gewoon niet aan in deze tijd van het jaar; de lijstjes. Overal worden lijstjes opgesteld over het afgelopen jaar. De beste films van het afgelopen jaar bijvoorbeeld of de top 2000. Graag laat men dan het publiek aan het woord. Bij de top 2000 heb ik geprobeerd om mee te stemmen. Maar dat is niet gelukt. Ik bedacht dat ik mee wilde doen op het moment dat ik er eigenlijk geen tijd voor had. Toen moest ik iets lezen over hoe het allemaal in z’n werk ging en daar had ik toen de rust niet voor. Op een wat rustiger moment probeerde ik het nogmaals, maar toen was het te laat. Jammer, want ik wilde mijn muziek graag een stukje naar boven duwen. Muziek uit de jaren zeventig…toen ik nog jong en onbedorven was. Als ik die muziek hoor, voel ik me weer een beetje zoals ik toen was. Vandaag stond in de Volkskrant de film top 100; een lijst van honderd films die in 2016 in de bioscopen draaide. De Volkskrantlezers konden stemmen, maar ik, die toch altijd goed de krant lees, had dit juist gemist. Aan de andere kant…ik had nauwelijks mee kunnen doen want zoveel films heb ik dit jaar niet gezien. Dat komt vooral doordat films, om commerciële redenen, op een achterlijk moment op de avond worden gedraaid; óf extreem vroeg op de avond, op het moment dat je het liefst nog aan tafel zit, óf laat op de avond, maar dan eindigt de film op het moment dat ik graag mijn tanden poets en mijn bed in stap.

In de top van de filmlijst geen enkele film die ik heb gezien. De filmredactie heeft ook een top lijst samengesteld. Die ziet er duidelijk anders uit. De film ‘Elle’ zie ik hoog genoteerd in beide lijsten. Heb ik niet gezien…Netflix!!!! Bovenaan op 1 ‘The Revenant’. Ook niet gezien. Ik word van die filmlijst een beetje treurig. Net alsof ik niet in het leven sta; of ik niet meer meedoe.

Maar gelukkig, ook voor mij is er een top 100. Spotify heeft mijn muziekgedrag geanalyseerd en er wat toplijstjes mee samengesteld. Dat toplijstje staat nu weer voor mij klaar als afspeellijst. Maar eerst de analyse. Was het abonnement dat ik op deze dienst heb het wel waard? Ik denk het wel: Ik blijk 12.525 minuten geluisterd te hebben. Dat is 208,75 uur. Per dag gemiddeld dus ruim een half uur. Vind ik een goede score. Daarbij komt dat ik gemiddeld dagelijks drie nieuwe nummers hoorde en bijna elke dag wel een nieuwe artiest beluisterde. Ik ben trots op mezelf en vind dat ik het abonnement wel terugverdiend heb. Ik heb € 0,01 per minuut betaald…voor topuitvoeringen.

Dan nu mijn top 3  van meest gedraaide nummers in 2016:

  1. There’s no way out of here – David Gilmoure
  2. Changing of the guards – Bob Dylan *
  3. Mihalis – David Gilmoure

Mijn topartiest 2016: Bob Dylan; De Nobelprijswinnaar!

Even voor de goede orde (en voor mijn zonen die denken dat ik slechts klassieke muziek draai): Op 2, 3 en 4 staan: Ton Koopman, Pierre Boulez en Bayreuth Festival Orchestra… dat je het maar weet!

 

_______

*) gecovered door Patti Smith

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *