De televisieserie Floris blijft bij mij in de picture. Vandaag een klein artikeltje in De Volkskrant over Lange Pier. In de legendarische serie Floris speelde Lange Pier een niet onbelangrijke bijrol. Hij was de Friese rover die de wegen onveilig maakte. Een enorme kerel. Beestachtig sterk. Vocht altijd met een tweehandig slagzwaard en was eigenlijk fysiek niet te verslaan. Om Lange Pier klein te krijgen had je de oosterse fakir Sindala nodig die hem met zijn slimmigheden om de tuin kon leiden. Lange Pier was enorm bijgelovig. Hij droeg altijd een konijnenbotje aan een ketting om zijn hals. Bij het geringste vermoeden van hekserij probeerde hij zich daartegen met het konijnenpootje te beschermen. Van die angst wist Sindala handig gebruik te maken. Ik wist in de dagen alles van Floris. Doelgroep voor die serie was…ik. Lagere schooljeugd. In de late jaren ’60 behoorde ik tot die lagere school jeugd. Al mijn zakgeld ging op aan kauwgom want bij de kauwgom zaten plaatjes; Florisplaatjes!

Was lange Pier in de befaamde serie een roverhoofdman van de Friezen die de wegen in Holland onveilig maakte, in werkelijkheid was hij een arme donder die uit wraak voor onrecht verzetsheld werd. Hij werd ook geen Lange Pier genoemd, maar Grote Pier ‘Grutte’ Pier in het Fries. Lange Pier was de bijnaam van een Amsterdamse held; Pieter Aertsen. Een groot schilder die zijn enorme altaarstuk in de Oude Kerk tijdens de beeldenstorm uit de klauwen van het gepeupel heeft proberen te houden. Tevergeefs. Nou ja, op een klein stukje na; De aanbidding van de herders. Met daarop één van de fraaiste koebeesten uit de kunstgeschiedenis. Maar over deze lange Pier gaat het dus niet.

Het gaat om Pier Gerlofs Diona die rond 1480 in het Friese Krimswerd werd geboren. In 1515 werd zijn vrouw vermoord door Saksische huurlingen en zijn boerderij geplunderd. Vanaf dat moment begon zijn leven als desperado. Maar één van het soort dat het hart op de juiste plek draagt. Een Friese verzetsheld. Over hem deden de wildste verhalen de ronde. Vooral over zijn bovenmatige spierkracht. Munten verboog hij tussen twee vingers en paarden hief hij boven zijn hoofd. Hij was groter dan twee meter. Echt imposant moet hij zijn geweest.

Waar het in het artikel om gaat is, dat Grote Pier het digitale tijdperk ingelopen is. Grote Pier symboliseert de Fries in hart en nieren. Volgens de overlevering was hij ook de schepper van de spreuk ‘Bûter, brea en griene tsiis, wa’t dat net sizze kin is gjin oprjochte Fries’. (deze zin krijg ik niet uit mijn bek en daarmee is bewezen dat ik niet tot ‘hunnie’ behoor). Er is nu dus een website gemaakt waar je uit kan vinden of je zo’n Fries in hart en nieren bent. Slaag je voor dat examen, dan krijg je een heus ‘Pierbewijs’; Je bent echt!!! Wat je daar wel voor nodig hebt, zijn de geboorte- en overlijdensdata van al je overgrootouders. Heb je zo’n Pierbewijs verworven, dan bevindt je je in het selecte gezelschap van mensen die welkom zijn op de Grutte Pier Familiedag… Dat je het maar weet.

Moeilijke zaak. Houden we van dit soort chauvinistisch gedoe? Mijn hoofd zegt ‘nee’ mijn hart zegt ‘ja’.