Zelfgemaakte kroketten

Vandaag foto’s in de krant die ik heel erg intiem vind. Ik kijk er naar en weet dat ik er eigenlijk niet naar moet kijken…Maar het is zo verschrikkelijk interessant! Twee gezinnen hebben het aangedurfd om alles wat ze de afgelopen week hebben gegeten, uit te stallen op een tafel. Dat geeft een inkijkje in wie ze zijn. Geeft meteen stof tot veel gedachten. Over voeding. Over waar mensen van nu hun voeding kopen. Het maakt ook duidelijk welke winkels het wel gaan redden en welke niet. De gezinnen geven een kijkje in hun keuken; en dat is heel intiem. Ik zou het niet durven, denk ik.

Wat mij als eerste opvalt (ik heb dus mijn gedachten…) is dat het overgrote deel gekocht is bij een grote supermarktketen. Het ene gezin bij de Albert Heijn en het andere gezin bij de Jumbo. Voor de kinderen voor mee naar school, een soort frisdrank met een schijn van gezondheid maar met heel veel suiker. Eén van de twee gezinnen heeft gesnackt. Om dat toe te geven, zou ik me, denk ik, schamen. Het zou me neer kunnen zetten als iemand die niet goed voor zijn kinderen zorgt en die te lui is om te koken. Als ik terugkijk snackten wij vroeger ook regelmatig. Helemaal toen we nog een goede snackbar als buren hadden en de kinderen nog betrekkelijk klein…Wellicht even groot als de kinderen die in de krant staan.

Bij het ene gezin springen een paar groentes eruit: paprika (5 stuks)…Zouden ze gevulde paprika’s gegeten hebben? Gevuld met gehakt, zo te zien. Maar ze hebben ook een keer pasta gegeten…of was dat een magnetron maaltijd. Van de pasta zie je geen ingrediënten maar wel de gekookte pasta inclusief saus. Hoe zit dat? Kijk dan…ik wil veel concessies doen. Desnoods in een slecht restaurant eten, maar magnetron maaltijden…Nee! Hoewel…ik heb ze eigenlijk nog nooit gegeten. Wellicht toch eens een keer proberen. Maar dan zeker geen pasta!

Broccoli is ook problematisch bij dat ene gezin; daar moeten ze heel erg veel van houden.

Het Albert Heijn gezin (dat andere gezin, dus) is een keer naar de pizzeria geweest. En…ho….Ze zijn ook uit lunchen geweest. Die nemen het er van! De kinderen zijn duidelijk grote liefhebbers van chocopasta. Twee potten! De goedkoopste chocopasta. Er gaat ook een hoop jus en appelsap doorheen bovendien veel wijn. Maar met koek en snoep scoort dit gezin (met twee vaders) een stuk beter dan het andere gezin. Jodenkoeken, stroopwafels, eierkoeken en andere wafels en dan nog het nodige chocolade werk…Nee, dat heb je bij dat andere gezin weer niet….

Dat wordt dus al snel erg emotioneel. En bemoeizuchtig. Zoals het nu in de krant staat heeft het ook eigenlijk niet veel toegevoegde waarde. Ik weet dat eerder een hulporganisatie een zelfde soort foto’s maakte. Een westers gezin stalde alles dat ze die week gegeten hadden uit op een tafel. Datzelfde deed een vluchtelingengezin in hartje Afrika. Dan krijgt zo’n foto een diepere betekenis en geeft het enig inzicht in de wereld voedsel verhoudingen. Zoals de Volkskrant het nu opgepakt heeft, missen deze foto’s diepte.

Vanavond soepdag bij ons…met kroketten! Zelfgemaakte kroketten!